Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

dinsdag 28 januari 2020

Butterflies

Geschreven: 31 juli 2012
Dagtekening: half september 1997



Als ik in de huiskamer in "mijn" stoel zit zie ik voor mij op de muur boven de televisie onze grote uit Wales afkomstige muurvlinders. Eigenlijk horen ze buiten, maar om het historische karakter van ons huis niet te verstoren, hebben we ze toen, hoewel ze volledig weerbestendig zijn, gewoon binnen op de muur bevestigd. Ik vind ze ook na 15 jaar nog steeds heel erg mooi en heb zeker nooit spijt gehad dat we toen voor ons doen zoveel geld hebben uitgegeven aan deze "luxe uitspatting". Natuurlijk zit er een verhaaltje aan vast.

Ik dwaal in gedachte terug naar september 1997 toen we voor de eerste keer met onze eigen auto tijdens de vakantie door Engeland en Wales toerden. Op een van die zwerftochten reden we door een klein plaatsje in Wales met de onuitsprekelijke naam Glyndyfrdwy. Ineens zag ik een kleine witte cottage, die helemaal overdekt was met felgekleurde aluminium vlinders en lieveheersbeestjes . Al gauw zag ik dat er in de uitbouw bij het huisje een werkplaats annex verkoop was van deze schitterende muurversieringen en natuurlijk moesten we daar eens even rond gaan kijken. Ook binnen zaten de vier muren van de uitbouw helemaal vol met vlinders en lieveheersbeesten, Wat een pracht! Dat ik daarvan iets mee naar huis zou nemen was meteen zonneklaar. Het probleem was alleen wat? Ik heb zeker een half uur lopen genieten en twijfelen welke ik wilde hebben. Ik kon niet kiezen, ze waren allemaal zo mooi. Uiteindelijk wonnen de vlinders, en daarvan bleven er twee over, waartussen ik ook geen keuze kon maken. Daarom zitten er nu dus twee vlinders bij ons op de muur.



Wat een geluk dat we met de auto waren, hoewel, voor de twee gammele dozen was door de al ruim aanwezige vakantiebagage, nauwelijks plaats. Met de trein hadden we ze echt nooit mee kunnen nemen. Een stomme gedachte natuurlijk, want als we een treinvakantie hadden gehouden, waren we daar nooit beland. Treintjes waren er genoeg in Wales, maar niet daar.


Nu 15 jaar later heb ik deze "vlinderman" via google nog eens opgezocht. De kleine cottage is nog redelijk hetzelfde maar de uitbouw is helemaal vernieuwd. Ook nieuw is de website, via welke de bestelde vlinders en lieveheersbeesten de hele wereld over gaan. Ook zie ik dat de collectie is uitgebreid met een mooie libelle. Toch blijft voor mij de vlinder nummer één.

Al rondtoerend in Nederland zie ik regelmatig vlinders op de huizen. Toch haal ik de "echte" er snel uit en met de echte bedoel ik die hele mooie felgekleurde vlinders, die gemaakt zijn door de "Original Butterfly Man" uit Glyndyfrdwy, uit dat kleine dorpje in Wales.


Aanvulling op 28 januari 2020
Dagtekening: zomer 2018

Na een heleboel toestanden in ons leven het afgelopen jaar, kom ik er nu eindelijk toe om mijn verhaal van de vlinders af te maken. Het was zomer 2018 en het zat me al tijden niet lekker, dat onze gekoesterde vlinders uit Wales, zomaar oneerbiedig in een bananendoos op zolder lagen. De voortuin was onderhanden genomen en we waren verlost van de in de weg staande vuurdoorn, tezamen met alle andere bomen. De tuin was bijna klaar, maar het liep allemaal niet zo lekker, en ik was bang, dat degene die de stenen had gelegd, er de brui aan zou geven. Hij was doof voor mijn smeekbedes, de boel op te ruimen en het verzoek om mijn vlinders even aan de muur te schroeven leek wel voor dovemansoren te zijn bestemd.

Ik wilde het zo graag. Na al die jaren, binnen in onze huiskamer te hebben gehangen, konden mijn vlinders, voor het eerst in hun leven, naar buiten en wel naast de voordeur van ons huis. Even een paar schroeven in de muur, moest toch niet zo moeilijk zijn, maar zelf de boormachine ter hand nemen, ging me eigenlijk ietsjes tever. Gelukkig heeft hij het uiteindelijk voor mij gedaan. Blij en zeer tevreden maakte ik dus onderstaande foto. Eindelijk! ons unieke souvenir aan de eerste zelfgereden rit door Wales, had een plekje buiten.