Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

zondag 16 december 2012

Hij staat !!!!


Geschreven: 16 december 2012
Dagtekening: 16 december 2012


Na een halve dag moed verzamelen had ik genoeg gespaard en was ik er klaar voor om de kerstboom te gaan neerzetten. Niet dat ik het zo erg vindt om die boom te versieren, maar het probleem zit hem in onze trap. Want om alle versiering, boom en alles wat er zobij hoort naar beneden te halen vind ik een ramp. Voor die trap van ons moet je in topconditie zijn en ja , kijk, die heb ik nu effe niet. Toen ik naar boven liep voelde ik tot overmaat van ramp nog meer ellende. Het was weer zover, Mannetje staat onder de douche en ik krijg beneden de druppels in mijn nek. Wat een kledderzooi, alweer lekkage. Dus eerst die badsessie maar eens stoppen voordat we ons druk gaan maken over een kerstboom.

Om mezelf wat op en neer lopen te besparen, dacht ik slim te zijn, om die grote onhandige doos met de
kerstboom langzaam de trap af te laten glijden. Ondanks de bocht in de trap zou dat wel moeten lukken. Helaas had de doos andere plannen en verkoos via een koprol naar beneden te gaan. De doos viel natuurlijk open en takken, stam, en de houder stuiterden de trap af en kwamen drijfnat beneden aan. Dat was nou ook weer niet nodig voor een kunstboom hoor, die hoeft geen water. Nadat ik alles verzameld had waren de vleugelmoeren om de boom in de houder te zetten in geen velden of wegen te bekennen. Daar was ik al aan gewend, want vorig jaar waren ze ook al zoek en vond ik ze pas toen ik de boel weer aan het opruimen was. Vastzetten met ducttape bracht hierbij uitkomst.

Intussen was ik al zo`n anderhalf uur bezig, en vond ik het tijd om maar eens een beetje voort te maken. Na vier of vijf keer op en neer te zijn gelopen was alles wel beneden. De snoer lampjes leek meer op een kluwen wol waarmee een poes heeft gespeeld maar na het ontwarren van deze handel kon ik eindelijk met aan echte werk beginnen.