Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

dinsdag 20 april 2021

Beschilderde stenen


Geschreven: Opperdoes, 5 augustus 2005
Dagtekening: juli en augustus 2003 en 6 augustus 2005

BESCHILDERDE STENEN

Vele hobbies ben ik in mijn leven al tegen gekomen en een gedeelte daarvan heb ik ook zelf uit-geprobeerd. De meesten daarvan zag ik hier in Nederland, maar ook onderweg kwam ik nog wel eens iets tegen wat de moeite waard was.


Een ervan is het beschilderen van kiezelstenen. Dat ik dat vooral in het buitenland tegenkwam is niet zo verwonderlijk. Grote stenen vindt je hier bijna niet in de natuur. Dat vele onderwerpen geschikt zijn om op die kiezelstenen te schilderen zal ook geen verrassing zijn. Zo zag ik op het eiland Skye [Schotland] in juni 2003 deze “huisjes”. De foto is trouwens een verhaal apart. Op het moment dat ik deze foto nam begon de schilder van deze stenen “Laird Kennedy” vreselijk tegen mij te schreeuwen. “No picture!!!!” Oeps! geen moment aan gedacht en trouwens ik had de goede man helemaal niet gezien, maar hij was zeker bang dat ik ze zou gaan namaken. Sorry, sorry, sorry dus en ja je raad het al hij had pech want ik had de foto al genomen. Trouwens hij had dubbel pech, want door zijn opgefokte handelen was hij meteen een klant kwijt. Maar ja, ik moet toegeven, mooi zijn ze en ik liep er hard over te denken om er eentje te kopen als souvenir.

De volgende stenen kwam ik in augustus 2003 tegen bij een winkeltje in Robin Hoods Bay, een klein en schilderachtig plaatsje dat als het ware tegen de kust van Yorkshire ligt aangeplakt. Gelukkig geen schilder in de buurt dus geen
problemen met fotograferen.

De laatste keer dat ik dergelijke kiezelstenen tegenkwam was wel op een hele aparte manier. Het was in dezelfde vakantie in Yorkshire en nu op de Rosedale Show in Rosedale Abbey. Je
ziet wel eens van die landbouwfairs in de buitenlucht op, vooral de engelse tv, maar dat ik er ooit één zou meemaken, nee, dat had ik nooit gedacht. Daar alleen al zou ik heel wat
Aviertjes mee kunnen vullen, maar dat zal ik misschien later wel eens doen. Niet alleen paarden, koeien, schapen, etc.kwam je daar tegen, er was ook een behoorlijk grote craftfair. Met Laird Kennedy van het eiland Skye in gedachte was ik nu wat verstandiger. Ik heb aan de schilderes netjes gevraagd of ik een foto van die lieve beestjes mocht maken. En dat mocht.




Kijk zo hielden we het allemaal vriendelijk. Zo vriendelijk zelfs, dat ik
na een uurtje echte beestjes kijken, naar haar terug ben gegaan om
dat schattige caviaatje te kopen. [middelste rij, 3e van rechts naast het konijn]. Ik kon de verleiding echt niet weerstaan. Hij/zij is geweldig en zit me nu aan te staren op de externe brander van mijn computer.

Maandag 19 april 2021

Grappig hoe de verschillende hobbies steeds weer terug komen. Toen ik 2003 en 2005 op verschillende plaatsen in het Verenigd Koningkrijk die beschilderde stenen zag, had ik niet kunnen bedenken, dat het ruim 15 jaar later, hier in Nederland zo`n hype zou worden.Toch is er een verschil. Toen kon je ze niet zomaar ergens in de natuur vinden, maar ze waren bewust gemaakt voor de verkoop. En dat het serieuze business was heb ik ervaren, toen ik de "huisjes-stenen" niet eens op de foto mocht zetten. Geef mij dan maar de "achterlatertjes" van nu; dat is heel wat leuker.

Sommige mensen zien het ook als een mooie gelegenheid, om de hun kinderen aan het wandelen te krijgen, door de natuur in te gaan en hun beschilderde stenen dan ergens achter te laten, maar ik zie het meer als een fijne hobby, waarbij je als extra, met het beschilderde eindresultaat, heerlijk de natuur in kan. Misschien dat we deze zomer nog wel eens een poging gaan wagen, om er aan mee te doen.

Terugkeren naar mijn "oude" stukje, moet ik wel opmerken, dat het stenen beestje allang niet meer bij de apparatuur zit, die op de bovenstaande foto staat, want die heb ik niet meer, maar het neemt nog steeds een prominente plek in, hier in huis.

Dochter Ingrid vond het eigenlijk wel leuk om mijn toen gekochte "hamster-steen" te laten zien op de fb-pagina, genaamd "Kei Tof", die zich bezig houdt met deze hobby in het algemeen. En zowaar, mijn hamstertje heeft daar succes. Over de 100 likes in een paar dagen, wist dat beestje binnen te halen. Leuk!!!!




Gepost door op
Labels: