Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

vrijdag 18 oktober 2013

Mostar

Ik heb in mijn leven heel wat gefotografeerd en degene die mij kennen zullen dat zeker niet ontkennen. Alle foto`s en dia`s zijn nu zowat ingescand en het is voor mij een heel bijzondere verzameling geworden.



In plaats van een kast vol met fotoboeken en dozen vol dia`s past alles nu [nog] op drie inbrand-dvdtjes. In de toekomst zal het ongetwijfeld nog wel compacter worden maar dit is in mijn ogen al wonderlijk genoeg. Natuurlijk laat ik alles gewoon in de kast staan, maar een back-up van al die foto`s en dia`s geeft best een veilig gevoel. En voor de zekerheid heb ik ook nog copietjes van die drie schijfjes ergens buitenshuis geparkeerd. De afbeeldingen zijn zeer gevarieerd. Van “gewone” familiefoto`s tot voor mij wel enkele uitschieters. Neem nu deze drie. Wie kon in de zomer van 1968 vermoeden dat deze plek een van de grootste brandhaarden van Europa zou worden. Tijdens een vakantie in Herzeg Novi, aan de kust van het toenmalige Joegoslavië gingen we een dagje naar Mostar. Natuurlijk hebben we over Stari Most [oude brug] gelopen en natuurlijk hebben wij het kleine huisje op de brug gezien als ideale plek om te wonen. Ook de kleine straatjes aan beide zijden van de brug waren heel gezellig. Aan de zuidoever van de rivier was de moslimwijk. Allemaal kleine winkeltjes met veel koperwerk en de handel in tapijten werd gewoon op straat gehouden. De andere kant van de brug was veel meer westers georienteerd, maar door het hele dal was te horen dat er om 12 uur `s middags vanaf de minaret van de moskee werd opgeroepen tot gebed. Aan het eind van de dag reden we weer terug de rivier over.

Op de nieuwe brug kon ik nog net een laatste foto van de oude brug maken, niet wetende dat het een historische foto zou worden. Het symbool van de goede samenleving tussen moslims en christenen werd op 9 november 1993 moedwillig aan gort geschoten. Een volkomen nutteloze actie. Met veel vlagvertoon is op 23 juli 2004 de “oude” brug weer heropend. Aan de hand van oude tekeningen en met veel moeite is hij best weer knap weer opgebouwd. Het resultaat is helaas smetteloos wit en een beetje “betonnerig”, maar dat zal in de loop der jaren ook wel weer slijten. Al met al zijn het drie bijzondere foto`s geworden, die voor mij toch wel een zeer bijzondere waarde gekregen hebben.


Geschreven: Opperdoes,12 augustus 2005
Dagtekening: september 1968