Grappige datum vandaag. Quatorze juillet. De nationale feestdag in Frankrijk. Nou ik hoop dat ze beter weer hebben dan wij hier, want het regent de hele dag al pijpestelen en de temperatuur komt niet veel hoger dan ca. 16 graden. Vanmorgen was hij echter nog lager en voor zulk weer hebben wij sinds onze vakantie een nieuwe term, tw: "Noorwegen weer". Van een feestdag is hier ook niets te merken en gelukkig hebben de kindertjes hier nog geen vakantie. Zouden ze dat wel hebben gehad, zou het aardig in de buurt komen van een dagje herfstvakantie. Maar okee, nu geen gezeur meer over het weer, want dat helpt toch niet. Ik heb mijn blog gesplitst. De borduurverhalen kregen steeds meer de overhand,zodat ik maar een aparte borduurblog heb opgestart. Het kostte me zowat de hele dag om alle stukjes over te zetten en nog kan ik de diashow op de oorspronkelijke site niet heropstarten. Google kan mijn nieuwe album in picasa niet vinden en ik hoop maar dat het met een dagje is opgelost. Ik wilde ter illustratie van mijn stukje een fotootje of zeven van Alkmaar laten rouleren, en had de oorspronkelijke diashow, die vol zat met borduurwerkjes, overgeplaatst naar de andere blog.
Dan maar mijn verhaaltje over Alkmaar zonder al die foto`s. Ingrid wilde naar een borduurwinkel in Alkmaar die midden in de binnenstad lag. Niet mijn favoriete plek om met de auto heen te gaan om te gaan shoppen, maar alas, ergens anders was de benodigde borduurstof niet te koop. De "Karperton" is een bloedgriezelige en benauwd smalle parkeergarage, waar de vloer zo scheef loopt, dat er overal lichtbakken hangen waarop in het nederlands en engels staat dat je de auto alsje blief op de handrem moet zetten. Dat was geen loze kreet, want als je het niet deed voorspelde dat weinig goeds. Het was
prachtig weer en we liepen in ons t-shirtje de stad in. Een van de eerst dingen die ik zag was deze kruk. Hij stond voor een "Mondriaan-winkel", waar veel artikelen in felgekleurde vlakken waren uitgevoerd. Ik vind hem geweldig, en een goed idee. Als ik helemaal niets meer te doen heb, ga ik ook zo aan het breien. Meubels genoeg. Ik zie het al, een tv kast in felgekleurde en gebreide Mondriaan blokken. Aan de andere kant van de Langestraat [de grote winkelstraat], was ik een paar jaar geleden nog wel geweest, omdat ik er deelnam aan de hobbymarkten in de Grote Kerk, maar dit gedeelte van Alkmaar was voor mij bijna onbekend. Ik had me er jaren geleden eens vastgereden om folders naar de VVV te brengen, maar van de schitterende mooie panden en kerken had ik toen niets geregistreerd. Nu dus wel en Ingrid en ik liepen heerlijk rond te fotograferen. We zouden bijna vergeten waarom we er waren.Na het bezoek aan de borduurwinkel kwam ik op een plek die ik direkt herkende van een foto van jaren geleden. Dat was op de Vismarkt, waar de oude galerijen en de waterpomp nog steeds aanwezig zijn. Toen ik thuiskwam ben ik natuurlijk meteen de foto gaan zoeken. Die vertelde me uiteindelijk dat we er in 1974 waren en de kaasmarkt bezochten. Ondanks dat het 37 jaar geleden is, herinner ik me die dag nog heel goed, omdat Ingrid ons de stuipen op het lijf gejaagd heeft, om op een bomvol plein zoek te raken. De goede afloop is me helaas ontschoten. De foto vind ik een plaatje; lief zo!, onze kindjes toen 1, 4 en 6 jaar oud.
Geschreven: Opperdoes 14 juli 2011
Dagtekening: 10 juli 2011
