Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

woensdag 1 januari 2014

Een kerstboom met een eigen willetje

Dit is in ons hele kerstbomentijdperk nog nooit voorgekomen. Een kerstboom met een eigen willetje. Toen onze dochters gisterenavond met een vriendin de kamer binnenkwamen, merkten ze meteen op dat de lampjes van de kerstboom uit waren. Dat hadden wijzelf nog niet eens gemerkt. Het was wel donker in de kamer, maar ja, er branden alleen maar kaarsen en wat andere kleine lampjes, dus donker was het toch al. Na wat paniekerig aan sommige lampjes te hebben gevoeld, heb ik het er maar bij gelaten. Wat moest ik anders. Toch liet het me niet los natuurlijk en iedere keer als ik in de buurt van die boom kwam probeerde ik wat lampjes uit. Vreemd vonden we het allemaal wel, want er zaten al wat kapotte lampjes tussen, en toch had hij tot deze avond gewoon gebrand. De "ketting" was dus volgens ons niet onderbroken. Een oplossing vonden we die avond niet, want het was ondoenlijk een sliert met 100 kleine lampjes in een boom allemaal stuk voor stuk te controleren, met een grote kans dat we niets zouden vinden.

Wat nu te doen. Eigenlijk was er maar één oplossing. Opruimen die boom! Helaas een beetje vroeg, maar het is het anders. Die kerstboom was zonder licht alleen maar een object pal voor het raam die de kamer met dit donkere weer nog eens extra donker maakte. Gelukkig kreeg hij die kuren pas op oudjaarsavond.

Het is wel weer even wennen, die kale kamer, maar lichter is hij wel en ja de waxinelichtjes en kaarsen moeten hun werk vanavond dan maar een beetje extra doen. En die kapotte lampjessliert? Haha, die heb ik zonder controleren in de kliko gegooid. Het zou toch niet zo moeten zijn, dat ik de fout met een simpele handgreep weer had kunnen herstellen. Dat wil ik echt niet weten. Gelukkig Nieuwjaar !!!!