Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

woensdag 1 juni 2016

Reiger



Gepost op fb op 1 juni 2016:

Vandaag heb ik met dochter Ingrid even een ritje Amsterdam gemaakt. Op een gegeven moment liepen we vast, daar de Middenweg, langs de Oosterbegraafplaats [richting De Ring] was afgesloten. Omdat ik in die omgeving het grootste deel van mijn jeugd heb doorgebracht was het geen probleem een alternatieve route te vinden. Op de Hugo de Vrieslaan vroeg Ingrid, omdat we er toch zo dichtbij waren, even langs "mijn" oude woonadres te rijden. Het was er allemaal nog. Een beetje kleiner en smaller dan in mijn gedachte, maar dat kwam grotendeels door de vele geparkeerde auto`s, die in aantal vast vertienvoudigd zijn. In 1953 zagen we vanuit het keukenraam de koeien nog lopen, waar nu de brede Gooische weg is. Toch zijn nog niet alle dieren verdwenen. In mijn oude woonstraat was er duidelijk nog iemand op jacht naar een lekker hapje.