Vannacht om vier uur is het weer
gebeurd. In Basel is om die tijd, de befaamde Fastnacht met de
Morgestraich geopend en ik moest er gisterenavond zo af en toe best
aan wel even aan denken dat we een jaar geleden zelf op dat plein
stonden op dat onzalige uur.Gek he, als je
dat zelfs maar één keer hebt meegemaakt laat je dat niet meer los
net als bij Tom en Lena trouwens die ik na vorig jaar nog beter ga
begrijpen. Het was gisteren nogal paniek in Basel want er was 60 cm.
sneeuw gevallen. Een recordaantal en zoals Roland al zei is het op
die manier zelfs onmogelijk om op Langlaufskies de stad in te gaan.
Alle openbaar vervoer lag plat en Graig en Maxine werden naar Lyon
gestuurd omdat hun vliegtuig niet in Basel kon landen. Met de bus
konden ze ook Basel niet bereiken en ze moesten ergens halverwege in
een hotelletje overnachten. Ook Dieter en Gisela die op nog geen 100
km. van Basel wonen konden per auto Basel niet bereiken. Via Internet
en de Basler Zeitung lees ik dat het tijdens de Morgestraich vannacht
-2 gr. was en droog, en dat het door de sneeuw niet helemaal donker
was. Of iedereen Basel nog op tijd heeft kunnen bereiken weet ik nu
nog niet maar dat het een heel aparte Fastnacht zal worden staat nu
al vast.
Hoe
anders was het vorig jaar. Wij waren voorspoedig naar Basel gereden.
Het was wel koud en het sneeuwde zo af ten toe maar daar was mee te
leven. Ik zag wel een beetje op tegen de Morgestraich en het opstaan
op dat vroege uur, maar het was in een woord geweldig. Daar sta je
dan midden in de nacht op een fontijn waarover drie planken zijn
neergelegd. Je moest goed uitkijken, want de fontijn liep gewoon door
en als je je voeten een beetje fout neerzette liep het water in je
schoenen. Maar toch een strategische plek, geannexeerd door Roland
waardoor je, omdat je ruim een meter hoger stond, een een schitterend
uitzicht hebt over het hele Marktplatz met zijn duizenden mensen.
Precies om vier uur gaan alle lichten uit en begint de optocht. Een
eindeloze stoet gemaskerde en verklede mensen met metershoge
lampionnen en vooral piccolomuziek. Dat gaat je door merg en been, zo
mooi is het.
De volgende dagen leef je in een roes. De cortège, de kinderoptocht en het hele gebeuren. Basel is drie dagen; verklede mensen, optochten en vooral muziek met als hoofdbestanddeel de tradionele piccolo. De hele binnenstad is vol met mensen die alleen of met een groepje verkleed en gemaskerd op een rustig tempo door de stad lopen en piccolo spelen. Opmerkelijk zijn de grote maskers met vaak grote neuzen die door de mensen worden gedragen. Dat is het super leuke van dit alles. Je bent niet alleen verkleed maar door deze maskers ben je ook nog eens totaal onherkenbaar. Een fijne manier om eens lekker uit je dak te gaan. Er wordt stevig gedronken, maar je zal niemand lallend over straat zien lopen en fout gaat het bijna nergens.
Natuurlijk zouden wij het het
zonder Ruth, Roland en de anderen heel anders ervaren hebben. Nu
vierden we feest met de "locals". Want zeg nou zelf, welke
buitenlander staat er `s nachts om vier uur op een fontijn tijdens de
Morgestraich, welke buitenlander kan meelopen in een groepje
piccolospelers en welke buitenlander kan `s morgens om zes uur de
tradionele Baseler Mehlsuppe proeven? Het was fenominaal en daarvoor
is elk bedankje te weinig. Heus, wie je ook hier in Holland vertelt dat je verkleed en
met een "L"-plaat op je rug door Basel loopt, die verklaart
je voor gek. Toch zou het gekker geweest zijn als je in je gewone
kleding liep. Dat is dus eenvoudig niet uit te leggen. Evenals het
feit, dat dit wel Fastnacht heet, maar het eigenlijk helemaal niet
is. De vertaling van Fastnacht is carnaval, maar de vertaling van de
Basler Fastnacht is anti-carnaval. Zo noemen ze het zelf ook.
Elk
jaar wordt er een speciale badge uitgegeven, die gekoppeld is aan een
financiele bijdrage. Ze bestaan in brons, zilver en goud. Wij hadden
een bronzen en het was dat jaar wel een bijzondere want wat kon er
beter opstaan dan een onvervalste Baseler Combino bij de deuren van
de remise van de BVB.
Vandaar
het mailtje naar Basel afgelopen zaterdag. Even eens wens van ons
uit het verre Holland voor een "Scheeni Fastnacht! "
Geschreven: Opperdoes, 6 maart 2006
Dagtekening: 12 februari 2005 en 6 maart 2006