Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

maandag 30 januari 2017

Kerstmannenmutsje

 Een paar dagen geleden zat ik naar een film te kijken, toen me ineens opviel dat het icoontje linksboven in de hoek van mijn VLC videospeler er wel heel merkwaardig uitzag. Normaal is het een orantje-wit gestreept torentje, waar je nauwelijks op let, want het is er gewoon. Ik had het eerst niet door, maar toen ik er nog eens goed naar keek zag ik pas wat het was. Ik zag dat het vertrouwde torentje voorzien was van een kerstmannenmutsje en schoot in de lach. Haha, een leuke grap. Toen ik er nog eens verder mee ging spelen bleek, dat ook als ik het programma "op de balk" zetten, het kerstmannenmutsje nog duidelijk aanwezig was. Ik ging verder met de film en dacht er verder niet meer over na.
Uren later schoot dat kerstmannenmutsje ineens weer in mijn hoofd en vond ik de grap eigenlijk niet zo leuk meer. Het is toch eigenlijk te gek voor woorden, hoe lollig ook, dat ze zomaar in je computer de boel zitten te manipuleren. Ik begon het een beetje eng te vinden. Nu is het een kerstmannenmutsje en een leuke grap, maar hoever kan dit gaan. Straks kunnen ze je vanalles gaan beletten. Waar blijven we dan? Daar moest ik maar even niet over nadenken om mijn avond niet te verzieken.Toch meteen daarna stelde één andere gedachte me weer een klein beetje gerust. Hoera, hier aan de zijkant van mijn laptop zit een heel klein knopje. Dat is voldoende. Met een druk daarop schakel ik het hele internet uit, en zal niets en niemand meer in mijn computer komen. Pfffffffff.... Dat is toch wel een geruststellende gedachte. 

Geschreven: Opperdoes, 22 december 2009
Dagtekening: eind december 2009