Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

maandag 30 januari 2017

Scheuren

Van de intussen meer dan 10 jaar dat ik nu in de garage van Zentveld in Hoorn kom, kreeg ik vandaag het mooiste compliment wat ik ooit daar gehad heb. Mijn rijstijl was economisch volslagen ontverantwoord volgens Gerard Kaag. Huh? Hoezo dan wel?
Nou dat zal ik even uitleggen. Ik heb iets gedaan wat ze nog nooit waren tegengekomen en waar ze stomverbaasd over waren. Ik heb met mijn auto 140.000 kilometer gereden met dezelfde achterbanden. Nu moesten ze deze vervangen. Niet omdat het profiel te ver was uitgesleten, maar omdat de banden teveel waren uitgedroogd aan de zijkanten. Hij heeft het me laten zien en ik kon duidelijk zien dat de banden verpulverden en dunner werden. Het zou te gevaarlijk worden om hier mee door te blijven rijden want dan liep ik het risico een klapband te krijgen en dat was toch het laatste wat ik wilde.

Snappen doe ik het niet echt, rij ik echt zo truttig? Nee toch, want ik rij toch meestal om de dooie dood niet zachtjes. Ik rij meer in de stijl van dik tegen de maximum snelheid aan. De secretaresse/telefoniste die dit alles vanaf een afstand hoorde, deed ook even een duit in het zakje. Haar advies loog er niet om. "Je hebt veel te netjes gereden, ga maar eens een beetje meer scheuren!". Ja daar zit wat in.

Dit was echt lachen! Snap je, economisch ontverantwoord, ja de groeten, volgens mij verdienden ze te weinig aan mij. Grapje!

Geschreven: Opperdoes, 27 juni 2008
Dagtekening: 26 juni 2008