Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

dinsdag 31 januari 2017

Voetbalgekte

Met mijn laptop op schoot zit ik hier heerlijk in de schaduw mijn stukje te tikken. Het is schitterend weer en in de zon zitten laat je wel uit je hoofd want dat is veel te heet. Opperdoes is een rustig dorp en zeker op zondag is het er rustiger dan in de omliggende dorpen. Dat komt voornamelijk door het grootste deel van zijn bewoners. Die zijn diep gelovig en respecteren de zondagsrust ten volle. Toch is het deze zondag anders. Hoor ik normaal toch zo af ten toe wel eens een auto over de overweg rijden, dat is nu ook niet het geval. In de afgelopen twee uur heb ik twee auto`s gezien en één oud dametje op de fiets. Verder volledige stilte. Op een gegeven moment snerpt er een knalharde toeter door de stilte. Ja verhip dat is dus 1-0 voor Nederland. Daar hoef ik dus ook niet mijn lekkere plekje voor te verlaten, ik wordt zo wel op de hoogte gehouden. Want dat is het dus, op dit moment zit iedereen aan de buis gekluisterd vanwege het WK voetballen, zelfs in Opperdoes op zondag. Lachend ga ik verder met mijn stukje. Dat voetballen dat hoeft voor mij allemaal niet zo. Sport is goed, maar dit is geen sport meer, er is teveel geld mee gemoeid en er staan teveel belangen op het spel. Ik geniet van het feit dat iedereen van de weg is en het niet mee hoeven doen met al die stress. Ik irriteer me er ook niet aan, waarom zou ik, als ze mij er maar niet mee lastig vallen. Ik heb reuze lol van de gekte eromheen en de versieringen vind ik geweldig. Ik vind deze dagen heerlijk. Ik kan ik lekker gaan doen wat ik zelf wil, het is overal even rustig. Het mooie weer is nog een extra bonus.

Daarom hoop ik dat Nederland het nog een tijdje volhoudt want zolang hou ik die heerlijke rustige uurtjes. Soms blijf ik in de tuin en soms ook stap ik in de auto. Totaal ongevaarlijk op uitgestorven wegen rijdt je dan door de stad en de polder. De fijnste ervaring was vier jaar geleden tijdens de finalewedstrijd. Toen stond ik op het drukste kruispunt in Hoorn. Het stoplicht is rood, maar behalve ikzelf is er niemand op het kruispunt te vinden. Dat is echt een gekke gewaarwording hoor.


Geschreven: Opperdoes, 11 juni 2006
Dagtekening: 11 juni 2006