Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

maandag 30 januari 2017

Weeralarm


Als ik naar buiten kijk, zie ik alleen een hele stille witte wereld. Opperdoes is altijd stil op zondag, maar nu is het extreem. Ik noem het expres "extreem", omdat het KNMI dat woord in zijn weerwaarschuwingen gebruikt. We leven onder momenteel onder een weeralarm en dat geeft een vreemd gevoel. Ik zie alleen maar sneeuw, in de lucht en op de grond, maar op dit moment lijkt een "weeralarm" wel erg dramatisch. Het sneeuwt slecht lichtjes dus dat is het probleem niet. Nee, de combinatie van sneeuw [die er al lag] en de hele harde wind is de oorzaak van de ellende. De sneeuw wordt alle kanten opgeblazen, en dat zijn plekken waar we het beslist niet willen hebben.

Aan de overkant, bij Zwaan, die hier regionaal de wegen pekelt en vrijhoudt, zie ik geen aktiviteiten. Dat komt in dit geval niet door de Zondag, want hebben ze de afgelopen drie weken, zondagsrust of niet, keihard doorgewerkt. Nee, ik denk dat het voordat de storm een beetje ophoudt, het geen zin heeft, om met sneeuwschuivers uit te rukken.

Maar de gedachte, om niet probleemloos weg te kunnen is gek. Het "op ieder moment wegkunnen gevoel" is namelijk fantastisch. Of je het ook altijd doet is een tweede, maar het feit dat het kan is genoeg. Nu lukt het dus even niet. Ook niet erg hoor. Op het moment begint het weer behoorlijk door te sneeuwen en nu weggaan is gewoonweg stom. Helaas ben en blijf ik nieuwsgierig en wil weten, hoe het er buiten mijn, overigens mooie blikveld, verderop uitziet. Hoe erg is het op de weg? Hoe ligt de A7 erbij?, Talloze plekken kan ik meteen bedenken waar ik even zou willen rondkijken en mischien ook foto`s nemen. De internet berichtgeving is me niet snel genoeg, zeker niet op deze zondagmorgen. De dijk is dicht vanwege gladheid en sneeuwduinen en verder blijkt dat de meeste problemen zich voordoen in het noorden en Noord Holland. Dat is alles wat ik kan vinden.



Nu een klein uurtje later, wordt het wat drukker. Ik heb al drie mensen langs zien lopen en twee auto`s passeerden intussen de overweg en het blijft maar stormen en doorsneeuwen. Dat is het beeld van zondag 10 januari 2010. Ik heb er geen moeite mee maar ik wilde die impressie bewaren om misschien op een hele warme zomeravond nog eens verlangend door te lezen.

Geschreven: Opperdoes 10 januari 2010
Dagtekening: 10 januari 2010