Hoezo slapen?

Gisterenavond om kwart voor 12 dacht ik nog even een paar audioboeken op de mp3 speler te zetten en dan lekker te gaan slapen. Even luisteren werkt prima, ik heb dan weinig of geen geen last van oorsuizen en meestal val ik dan vrij snel in slaap. Ik had uit voorzorg alle boeken in mappen van een half uur verdeeld, zodat hij, als ik in slaap zou vallen, niet meer de hele nacht door bleef spelen. Dat werkte prima.  Maar zoals vaak, zijn plan en uitvoering niet hetzelfde en het liep dus helemaal anders.

Toen de audioboeken op de speler stonden, koppelde ik hem netjes af via het >-tekentje op de laptop, maar waarschijnlijk deed ik dat te snel, en hij bleef hangen. Het scherm vermeldde "data laden" en welke knop ik ook indrukte, er was geen beweging in te krijgen. Dus ook uitzetten was niet aan de orde. Ik heb dat ding na de nodige verwensingen, al lichtgevend tussen mijn bollen wol gekieperd, snel een audioboek op de tablet gezet en proberen te gaan slapen. Maar het idee, dat de tablet aanbleef als ik in slaap zou vallen en daarmee het hele boek zou afspelen, hield me wakker.

Na een uur kreeg ik een ingeving. Eens even googelen wat ik kon doen. En ja hoor, door te googelen op "vastgelopen Sandisk" had ik hem in no time weer aan de praat. Het wondermiddel was, 20 seconden de startknop indrukken en de speler resette zich. Pfff....dat moet je ook maar weten! Waar zouden we toch zijn zonder google en internet.

Helemaal blij zag ik ineens, zelfs in het donker, dat er een stapel t-shirts op mijn dekbed lag. Oh, shit, die waren er ook nog. Het schone wasgoed van die dag, was door Karel van het rek gehaald en op mijn verzoek, netjes op mijn bed gelegd. Dat had ik die middag natuurlijk wel gezien, maar zodra ik me had omgedraaid weer vergeten. Nou ja, dat kon er ook nog wel bij. Dus heb ik, in het donker alle t-shirts opgevouwen en sokken in bolletjes gerold. En ja hoor, je raadt het al. Ik miste een sok. Verdorie, ook dat nog. Ik kan daar niet tegen. Dat hij niet gewassen is, okee, maar ik wil wel weten waar hij is, dus ging ik weer mijn bed uit. In de wasmachine lag hij niet, in de wasmand ook niet en ik had hem ook niet in het donker bij twee andere sokken opgerold. Met moeite heb ik me er maar overheen gezet en de "single-sok" over het randje van het nachtkastlaatje gehangen. Ongeveer half drie ben ik, na een paar regels Agatha Christie subiet in slaap gevallen.

Vanmorgen zag ik natuurlijk meteen die eenzame sok hangen en ging weer bij wasmachine en wasmand langs. Geen sok, zelfs bij daglicht niet. Uiteindelijk bleek, dat ik, ondanks de korte nacht, die ochtend ietsjes slimmer was. Ik kreeg het heldere idee om behalve "in" ook eens "naast" de wasmand te kijken. En zie, daar was hij dan. De verloren sok!!!!

PWN Chaos

[Geschreven als fb-post]

Van alle administratieve chaos die ik heb ondervonden gedurende mijn verhuizing kwam er vandaag, ja, bijna vier maanden na de verhuizing een aanmaning binnen, waar mijn broek werkelijk van af zakte. Hoe dat zo, zou je zeggen, nou dat zal ik uitleggen. Daarvoor moet ik helemaal terug naar 1966, toen wij voor ons prille huishouden een girorekening openden. Het nummer daarvan, wat ik toch maar niet openbaar op facebook zal zetten, werd voor ons heel vertrouwd, want we deden er alles mee. Pinnen kwam natuurlijk later, maar ook dat heb ik veel met die rekening gedaan.

Giro werd INGbank, maar het nummer bleef onveranderd in ons gezin. Dat veranderde pas bij de verkoop van ons huis in 1997, waarna we onze financien reorganiseerden. We namen afscheid van de ING en de ABN-AMRO kwam in ons !even. Uiteindelijk werd enkele jaren later die vertrouwde ING-rekening opgeheven, want zo'n slapende rekening, waar je niets mee doet, heeft ook weinig zin. Wij hebben totop heden dus een betaalrekening van de ABN-AMRO, waarmee we de laatste ca. 15 jaar ook al onze automatische afschrijvingen hebben lopen.

Nu terug naar de dag van vandaag. Vanmorgen viel er een aanmaning van de PWN, op de mat, dat ik een termijnbedrag moet betalen, omdat ik 3x niet gereageerd had op een verzoek tot betaling. Daar het mijn gewoonte niet is, aanmaningen to krijgen en ik die bovenstaande 3 verzoeken niet had gehad, moest ik daarvoor even diep in de archieven duiken. Na het doorlezen van "Mijn PWN" zakte dus mijn broek af. Bij onze persoonsgegevens stond als rekeningnummer dat vertrouwde INGnummer, wat beginjaren 2000 al was opgeheven, vermeld en uit het betalingsoverzicht blijkt ook nog eens dat er al een termijn op 25 juni is betaald. Een volgende niet, en daarvoor kreeg ik dus die aanmaning.

Heee, das handig. Rekeningen worden betaald voor ons, via een rekening die wij niet meer hebben. Hahaha. En dat terwijl ik 20 jaar lang gewoon automatisch aan deze jongens heb betaald via de ABN-AMRO. Wat spoken ze daar in Velserbroek toch allemaal uit. Schiet mij maar lek, ik snap er niets meer van.