Spelen met lichtjes

Het is allemaal begonnen in het diepe zuiden van Nederland. In december 2012, liepen Suzanne, Christiaan en ik in de grotten van Valkenburg. Op deze zo sfeervolle locatie werd een kerstmarkt gehouden, die zijn weerga niet kent. In een van de grotten zagen wij een heel bijzondere kraam, die zo leek te zijn weggehaald uit Azie, met daarin allemaal lichtslingers die versierd waren met vlinders en bloemen. Hoe deze vlinders en bloemen gemaakt waren was mij bekend, want ik was in het verleden, ook bezig geweest met die gekleurde panties en ijzerdraad, waarvan die versiering was gemaakt. De frele bloemen en vlinders waren verwerkt in een sliert kerstboomlampjes, en het effect was verbluffend. Dochter Suzanne en ik vielen ervoor als een blok en kochten beide een vlinder- en een bloemensliert. Thuisgekomen, hebben we ze meteen opgehangen. Bij mij hingen ze er tot de verhuizing afgelopen maart en bij Suzanne tot op de huidige dag.

In februari 2014 legde mijn vlinderslinger het loodje. Alle lampjes bleven uit en ook reservelampjes mochten niet meer baten. Wat nu, ik was er helemaal nog niet op uitgekeken en baalde als een stekker. Ik heb de sliert van de muur gehaald en ontdekte dat de vlinders [anders dan bij de bloemenslinger merkte ik later] niet met lijm aan de lampjes waren bevestigd. Dat opende perspectieven! Ik sloopte de vlinders van de slinger en deed ze voorzichtig in een doos in afwachting van het volgende kerstseizoen. Ja dat moest helaas, want in februari kerstlampjes kopen, is niet echt voor de handliggend. Zo gezegd, zo gedaan en in november 2014 lijmde ik met een lijmpistool, tot mijn verrassing eigenlijk zonder veel moeite, de vlinders op een serie nieuwe lampjes. Alles brandde nu weer en heeft dat tot maart 2017 zonder haperingen gedaan. Na de verhuizing heb ik het een beetje laten versloffen, wist niet zo goed, waar ik de slingers zou ophangen en had ze tot een week terug, zonder meer in de doos laten liggen. Met de kerst in zicht heb ik de vlinderslinger weer voor het raam gehangen.

Of het zo moest zijn gaf bij Suzanne de andere slinger het afgelopen jaar op. Net als bij mij, deed de volledige slinger het niet meer. Uit elkaar halen, zoals ik had gedaan bij de vlinders was helaas geen optie, want alle bloemblaadjes waren apart om de "steel" van het lampje bevestigd. Het resultaat zou zijn, dat de bloemen volledig uit elkaar zouden vallen en dat krijg je met de beste wil van de wereld niet meer in elkaar. Wat nu? Ik wist eigenlijk meteen, Mijn huis is veel kleiner dan dat van haar en ik kon mijn bloemenslinger niet kwijt. Die lag nog steeds in een doos. Ook bij mij waren wat lampjes stuk, maar hij deed het nog wel. Dus de oplossing was simpel. Ik heb mijn sliert aan Suus gegeven en met behulp van wat reservelampjes, hebben we van twee één complete lichtsnoer kunnen maken, waarvan alle lampjes weer brandden.

Dat was het verhaal van onze Valkenburgse slingers. Maar toch kwam van het een het anders. Ik liep al een tijdje rond met het idee om zelf met haken een lichtslinger met bloemen te gaan maken. Dat kwam door mijn vlinder- en bloemenslinger, maar ook omdat ik op het net wel eens iets in die richting had gezien. Dat hield niet over hoor, het zullen alleen maar een paar foto`s zijn geweest, meer niet. Het beste bewijs dat het me al een tijd bezig had gehouden, was het feit, dat het jaar ervoor al een led-lichtslinger bij de Boet had gekocht. Nu moest het er maar eens echt van komen. Ik zocht een bloemenpatroon en ben vorige week begonnen met haken. Al gauw was het duidelijk, dat die bloem het niet ging worden. Hij was te groot en beviel me voor geen meter. Ik greep naar plan B, tw. zelf iets ontwerpen en dat ging stukke beter. Achteraf gezien was het nog handiger ook, want dan zou ik geen last hebben van copyrights en kan ik met het patroon doen wat ik wil. Het haken ging als een zonnetje. De bloemenslinger werd zo mooi, dat ook Suzanne zich intussen een slag in de rondte zit te haken en mijn vlinderslinger helaas naar de keuken moest verhuizen.

Tenslotte, ik was ze bijna vergeten, mijn bloemenlampjes. Die kocht ik een jaar of wat geleden ook bij de Boet. Ze zaten in Opperdoes jarenlang in een grote lantaren, die op een achteraf tafeltje in de kamer stond, maar hier in Grootebroek veel te groot bleek te zijn. Dat grote ding moest dus helaas weg. Maar die bloemen dan? Ik herinner me dat ik daarmee tijdens het inpakken, heel lang in mijn handen heb gestaan. Weggooien of bewaren? Ik wist het niet. Uiteindelijk kon ik ze toch niet wegdoen en heb ze meegenomen naar dit huis. En, ja, gelukkig maar. In een verloren kwartiertje heb ik de hele boel met tape op mijn staande schemerlamp geplakt. Mooiiiiiiiiiii………….

Ps. Tijdens de voorbereidingen om mijn digidagboek en fb-posts van 2017 te archiveren, vind ik ineens onderstaande foto, die eigenlijk niet mag ontbreken in dit verhaaltje. Vandaar dat ik nu, vier dagen later, nog deze foto invoeg. "Dag bloemen, dag vlinders, een paar seconden geleden gingen jullie uit. Morgenochtend haal ik jullie van de muur en in deze omgeving komen jullie niet meer terug. Het einde van een tijdperk".