........Dat was leuk
vandaag. Allereerst zijn Karel, Suzanne en ik op pad gegaan om de
stoomtrein te filmen, die tussen Hoorn en Enkhuizen reed, ter
gelegenheid van de Bello-festival van de SHM. Wij filmden op de
Wijzend, tussen Grootebroek en Hoogkarspel en later op de dag nog een
keertje bij de Mac in Enkhuizen zelf.
Na
het filmen in Hoogkarspel die ochtend, zijn we naar Wognum gereden,
waar op het moment dat wij er aan kwamen, wel gezellig, maar niet veel te doen was. We
besloten om richting Medemblik te rijden en tegelijkertijd, langs de lijn
te gaan zoeken, of we nog wat rijdend materieel tegenzouden komen.
Toen we langs Twisk reden was het daar een dooie boel en ik besloot,
de stoute schoenen aan te trekken en naar Opperdoes te gaan.
Daar was ik sinds de
verhuizing, behalve zo af en toe erlangs, niet meer geweest en vond
het nog steeds een beetje moeilijk, om daar weer rond te kijken. Jan
was thuis [stationschef] en terwijl Suzanne en Karel hem begroetten,
ben ik alleen naar het perron gelopen om de omgeving even rustig op
me in te laten werken. Het was schitterend weer en ik ging, midden op
het perron, op een bankje zitten en keek om me heen.
Hoe fantastisch
zag alles eruit. Koffers, mandjes, melkbussen en kratjes, vanalles
stond er op het perron. Ook in de tuin was heel veel te zien. Aan de
waslijn hing het wasgoed en de wasmand eronder wachtte er geduldig
dat hij weer gevuld zou worden met de schone was. Wat een sfeertje
hadden zij gecreerd!
Even
later kwam Suzanne en zijn we, op Jan`s uitnodiging ingegaan en
hebben het station van binnen bekeken. Alles was geschilderd, er was
een hele mooie keuken geplaatst en het was geweldig om te zien hoe ze
het hadden ingericht. Volslagen onherkenbaar, naar hoe het er had
uitgezien toen wij er woonden. "Onze" kachel heeft
intussen een rookkanaal en heeft van de winter gebrand, hoewel voor
het zover was, er wel de nodige problemen moesten worden opgelost. En
dat was niet alleen maar een wolk roet in de kamer, want ergens
scheen nog wat verstopt te zitten ook. Maar nu werkt het naar behoren,
en ik vind het erg leuk, dat de kachel, die we ooit eens hebben
opgedoken op de Westfriese Beurs in Blokker, weer functioneel is
geworden.
Weer buiten zie ik,
dat de bank van Russel, ter herinnering aan zijn moeder, nog steeds
het perron bewoont en daar zal hij volgens mij ook wel blijven. Ook
het houten "bloempotpoppetje", wat ik ooit van Suzanne
gekregen heb, zit fier op een hoekje van het gebouw op de grond. Het is een schitterend huis/station geworden en het was alleen jammer
dat Jan`s vrouw moest werken, zodat ik geen kennis met haar kon
maken. Maar goed, dat is dan mooi een aanleiding nog maar eens langs
te gaan. Nu durf ik hoor, want mijn conclusie is dat het er allemaal
geweldig mooi is geworden en ik ben volkomen overtuigd, dat wij,
zonder meer, op het juiste moment het station Opperdoes hebben
verlaten........
