Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

maandag 6 juli 2020

Toeval bestaat nog steeds niet [Almere Poort + Gaasperdammertunnel]

Gisteren hebben we ons tweede rondje buiten de regio gemaakt. Vanuit Enkhuizen, ging ik de dijk op. Sinds de laatste versterkingswerkzaamheden, die pas zijn afgerond, is het er steeds mooier op geworden. Hoewel die werkzaamheden de afgelopen jaren, alleen maar zandstormen en dijkafsluitingen opleverden, is het de problemen waard geweest. Het is er prachtig geworden en er is veel aandacht besteed aan het behouden en ontwikkelen van de natuur. Voor mij persoonlijk is de aanblik totaal veranderd en lijkt het dat ik op een andere dijk rij. Aan de Markermeer-kant is een schitterend natuurgebied ontstaan, met tussen de strekdammen als het ware kleine meertjes met een onnoemelijk aantal vogels. Niet zo handig voor het autoverkeer, maar de natuur mag wat mij betreft hier alle ruimte hebben en de mens moet zich maar aanpassen. Toch blijft er voor mij nog steeds één vraag hangen. Waar zijn toch die eilandjes, die men beloofd heeft aan te leggen tussen Lelystad en Enkhuizen. Ergens zou een toegang komen, via de dijk. Ik heb er nogal wat over gelezen en ze zijn er ook. Maar waar? Zijn ze vanaf de dijk te zien? Ik rij natuurlijk altijd zelf en heb niet veel tijd om rond te kijken, maar of het daardoor komt dat ik ze nog steeds niet heb gezien? Alle gegoogel ten spijt, is het me nog niet gelukt, de juiste locatie te traceren, laat staan, er een blik van op te vangen. Gisteren was de rit weer spectaculair. Het stormde nogal, en waar het water nog dicht bij de dijk komt, sloeg het er net niet overheen.

Ik liet Lelystad letterlijk en figuurlijk links liggen en reed bij de tweede rotonde rechtdoor naar de Knardijk. Weer hadden we het stormachtige IJsselmeer rechts van ons. Het beeld bleef zoals we het op de vorige dijk al hadden. Wijds, prachtige Hollandse luchten en een ruig IJsselmeer. De Oostvaardersplassen links van ons was de tweede brok schitterende natuur waar we ten volle van konden genieten.



Ver voor Almere Poort zag ik een grote serie woontorens, die ik niet kon plaatsen en eenmaal daar aangekomen keken we met stomme verbazing, hoeveel natuur daar langs de kust is weggemaaid. Niet te geloven. Met een groot bord "Wonen in de Duinen" wordt hier een complete woonwijk gerealiseerd, met woontorens, die hoger zijn dan de hoogste bomen van weleer. Zonde, maar het zal wel nodig zijn. Ja, ik realiseer me ook, dat iedereen wil wonen. Maar zo hoog? Het uitzicht zal inderdaad schitterend zijn, maar dat is alleen maar weggelegd, voor degene die er woont en of dat opweegt tegen het vernielen van al die natuur?

Nogal aangeslagen reed ik de A6 op. Dat moest wel, want anders kom ik niet aan de andere kant van het water. Toen ik de brug over reed, herinnerden de matrixborden ons weer aan de vreemde tijd waarin wij momenteel leven. Ik las: "Follow the dutch coronarules. Gouvernement.nl" en "Hou je aan de coronaregels. Overheid.nl/corona". Of we het zouden vergeten!

Intussen zat ik hard te denken, hoe ik verder naar huis zou rijden. Via IJburg?, Via de stad? of via de westkant en de A10west? Ik weet niet hoe het kwam maar ineens dacht ik aan de Gaaspendammertunnel. Zou hij al klaar zijn? Nou als ik die kant op wilde, moest ik goed opletten, want het was er zo veranderd en ik was er al een keertje fout gereden. Helemaal op het juiste spoor, nam ik de boog in de A9, goed oplettend, dat ik niet op de afslag Weesp terecht zou komen. Die afslag zag ik echter niet, maar ineens reed ik naadloos de Gaaspendammertunnel binnen. Huh? Was die open? Nergens iets van gelezen of gehoord! Nou ja, dat was een onverwachte en leuke verrassing. Je gaat er in Diemen in en komt er pas bij Ikea weer uit. Zonder een enkele afslag, dus als je de Bijlmer in wil, moet je wel goed oppassen, dat je niet in die tunnelbuis beland. Eenmaal weer thuisgekomen, begreep ik waarom we er helemaal niets van wisten. Op het Journaal die avond, zagen we, dat de opening die ochtend met een "druk op de knop" net had plaatsgevonden. En nog sterker, alleen in de richting waarin wij reden was hij open. De andere kant op was nog niet klaar. Toeval, dat ik daar juist was, of werd ik door een onbekende kracht, die kant opgezogen?

Ik reed via de Amsteldijk, langs het Rijksmuseum. Het was er extreem rustig. Op het plein ervoor stond slechts een handjevol mensen en ook de zebra voor het gebouw was bijna onbevolkt. Nou dat kende ik wel anders! Hoewel ik niet in de binnenstad ben geweest, was de ervaring bij dit deel van Amsterdam, zonder al die drommen toeristen, een verademing. Maar ja, dat is gemakkelijk gezegd natuurlijk, want ik hoef niet te leven van het toerisme.

Via de Overtoom en het Hoofddorpplein reed ik de A10west op en de stad uit. Vlak voor Purmerend zagen we nog een complete optocht van trekkers. Het was een koddig gezicht al die trekkers achter elkaar, op een klein landweggetje in de polder, maar ik was wel blij, dat ze vanaf die plek niet de A7 op konden rijden. De vraag, wat die boeren daar deden, werd waarschijnlijk, in dat zelfde Journaal die avond beantwoord. De heren hadden nl. actie gevoerd bij het distributiecentrum van AH in Zaandam en dat was voor mij dichtbij genoeg om te geloven, dat ze daar vandaan waren gekomen. Na een ijsje van de Mac in Enkhuizen waren we weer thuis. Wat een rit met toevalligheden.