Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

zaterdag 31 oktober 2020

Rode kaarten

Neeeee.....dit stukje gaat niet over voetballen. Hoewel ik die kaarten soms best wil uitdelen zo af en toe, maar wat ik in gedacht heb zijn kaarten van Nederland, rode, wel te verstaan.


Ik zat mijn opgeslagen bestanden van fb te archiveren en toen kwam ik er eentje tegen van begin augutus dit jaar. Een kaart van Nederland, helemaal [oranje]rood, op één klein plekje na. Hoewel ik dat temperatuurverschil niet heb gevoeld, moet het bij ons iets dragelijker zijn geweest, dan de hitte in de rest van het land. Meteen schieten de bizar rode kaarten van Nederland van nu in mijn gedachte. Nee geen temperatuurkaarten, maar de kaarten van de RIVM, die het coronadashboard een kleur geven of er een uitslaande brand is. Hartstikke rood zijn ze nu, in bijna alle regio`s en helaas hebben we daar geen geel plekje op. Het is bij ons hier net zo akelig donkerrood als in de het grootste deel van ons land.


Liep ik toen, te mopperen en te puffen van de hitte, lijkt me dat peanuts vergeleken met wat er nu gebeurt en sterker nog, ik ga bijna terugverlangen naar die tijd. Ik werd wat relaxter en durfde weer wat, maar juist toen ik weer een beetje zonder stress de deur uit durfde, sloeg de boel genadeloos om. Door mijn leeftijd horende bij de risicogroep, zit ik nu weer thuis, te kijken hoe een klein deel van onze landgenoten het verpest voor de rest. Rode kaarten voor al die lui. Hoewel, zou het helpen? Ik denk het niet.