Vanaf 2005 schrijf ik korte stukjes in dit digitale dagboek. Dat kunnen er drie per week zijn, maar soms ook, schrijf ik maanden niet. Waarover ik schrijf, dat kan vanalles zijn. Heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Op de foto hierboven sta ik, in de zomer van 1987 in de tuin van één van de grote herenhuizen in het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen. Daar stond een grote "spiegelbol", waarmee ik mezelf op de gevoelige plaat zette. Een selfie dus van ruim 35 jaar oud en ook van ver voordat dat het woord "selfie" werd uitgevonden. Erg scherp is de foto helaas niet, maar ja, wat kan verwachten van zo`n oude foto, die al heel wat heeft meegemaakt vanaf een opname op een 35 mm fotorolletje tot een computerbestandje in het digitale tijdperk. Toch vind ik hem nog steeds de moeite waard om hem eens in het zonnetje te zetten.

woensdag 10 augustus 2016

Oeps

Hier, achter in de MacDonalds in Alkmaar, wordt een, voor mij, heel bijzondere prullebak geleegd. Ruim een maand geleden zaten we vlak bij die prullebak en kieperde ik mijn telefoon daar per ongeluk in. Hij lag op het dienblad tussen de de afval en dat had ik dus even niet in de gaten. Na een paniekrondje van 3x mijn tas doorzoeken en een spurt terug naar de wc, werd het via een "waar istie nou?" en even goed nadenken, uiteindelijk die prullebak de plek, waar hij nog kon zijn. Dus dook ik er bijna letterlijk in, om hem tot mijn grote opluchting en pret van enkele medegasten weer op te vissen. 
Pfffff………….daar moest ik vandaag toen ik er weer was, wel even aan denken.  



Geschreven: 4 augustus 2016
Dagtekening: 5 juli 2016

maandag 8 augustus 2016

Twee minuten



Vandaag kwam het jaarlijks mailtje weer. De PWN, een uitleg van deze afkorting kan ik helaas op de site zo gauw niet vinden, maar ik neem aan het Provinciaal Waterleidingbedrijf Noord-Holland, of Puur Water & Natuur", wat ik wel vermeld zag, stuurt ons weer een mailtje of we even binnen 14 dagen de meterstand willen doorgeven. En om de handeling simpel te laten lijken, staat erbij vermeld dat het maar 2 minuten duurt. O, ja?, hoe weten ze dat bij dat bedrijf?


In één ding hebben ze gelijk. Als we eenmaal de standen van de meters weten is het invullen op "Mijn PWN" een eitje, maar het aflezen van die meters, daar hebben ze bij dat bedrijf schijnbaar geen weet van. Onze meter zit ongeveer 100 meter van ons huis vandaan, vlak bij de overweg van de museumstoomtram Hoorn-Medemblik. De put ervan is afgedekt met twee loodzware betonnen afdekplaten. Het lukt ons de laatste jaren helaas niet meer om die platen zelf op te tillen, dus moeten we er altijd een zware jongen bijhalen, die dat wel kan. Tel uit je winst, dus eerst het weerbericht nakijken of het een beetje droog blijft, dan iemand bellen die ons kan helpen. En dat natuurlijk allemaal, midden in de vakantietijd, binnen 14 dagen.

Toch hebben we eigenlijk nog geluk. De afdekking is de een paar jaar terug opgehoogd, waardoor alles nu boven het omliggende grasveld uitsteekt. Het ziet er netjes uit al lijkt het meer op een septic tank dan een plek voor de watermeter. Hoe anders was het. In het verleden vonden buren, de gemeente en stratenmakers het een prachtige plek om hun overbodig geworden puin en ander ongemak op in dat gat te dumpen, want toen lag die plaat een behoorlijk stuk onder de oppervlakte, waardoor we ook nog moesten graven om die metersstanden op te diepen. Jaja, 2 minuten, ik hoor het ze nog zeggen!

Geschreven: 8 augustus 2016 
Dagtekening: 8 augustus 2016