15 oktober 2024
Vanmiddag bij Beter Horen mijn hoorapparaten opgehaald. Het moest er nu toch echt van komen. Ik kwam op een kantelpunt. Ik ben er altijd vanuit gegaan, dat die slechthorendheid van mij, lastiger was voor mijn omgeving dan voor mijzelf, maar nu ik, mede door Karel, veel meer met vele verschillende mensen gesprekken moest gaan voeren, begon de handicap, nu helaas, ook meer mijn eigen persoontje te treffen. En daarbij, laten we eerlijk zijn. Ik heb mijn omgeving, lang genoeg opgezadeld met mijn probleem. De meeste daarvan kon ik wel opvangen. Ik werd superhandig in het liplezen; ging altijd in de buurt zitten van degene van wie ik verwachtte, dat die het woord zou gaan voeren [liep nogal eens fout]; liep naar iemand toe, die iets tegen me zei, en werd een fervente gebruiker van de nederlandse ondertiteling op de tv. Voor alles had ik wel een oplossing.
Maar hoe bereikte ik dit kantelpunt? Met die slechthorendheid ben ik geboren en ik ben er bijna zeker van dit een gevolg is van zwangerschap, die mijn moeder van mij had, in de hongerwinter van 1944/1945, daar slechthorendheid in de rest van de familie helemaal niet voorkomt. Na een jaar "gewone" lagere school op de Julianaschool in Amsterdam, waar het blijkbaar niet helemaal ging zoals het zou moeten, plaatsten mijn ouders, mij op de Prof. H. Burgerschool, een school voor slechthorende kinderen, ook in Amsterdam. Daar kreeg ik mijn eerste hoorapparaat, in de vorm van een doosje van 10x6x2 cm, wat ik om mijn nek droeg. Ook had dat ding een clip, zodat ik het ergens aan mijn kleding kon bevestigen. Vanuit dat kastje liep er een snoer naar een oorstukje, wat ik uiteraard in mijn oor moest doen. Ik had er maar één in mijn linkeroor, wat toen en nu nog het slechtste oor is. Blijkbaar hebben ze mij daar zo goed voorbereid op het omgaan met deze handicap dat ik naderhand, toen ik eenmaal van die school af was, geen apparaten meer heb gedragen.Ik leefde mijn leven. Trouwde, kreeg kinderen, zat in de ouderraad van de basisschool, waar onze kinderen op zaten, ging origami doen en de hele handicap was ver weg. Blijkbaar heb ik in de jaren 80 of zo, een poging gewaagd, om weer apparaten te gaan dragen, getuige de in-ear toestelletjes, die ik ergens in een doosje vond. Verder weet ik hier niets meer van. De volgende poging was begin jaren `90 van de vorige eeuw. Deze was iets serieuzer, maar blijkbaar is die ook ergens op de klippen gelopen. Wel weet ik nog, dat ik, tijdens de bespreking van het toen gemaakte audiogram te horen kreeg, dat het allemaal niet zo erg was, gezien mijn leeftijd.
Nadat er een maand geleden een nieuw audiogram was gemaakt, liep ik veertien dagen terug met vlinders in mijn buik naar Beter Horen in Streekhof. Ik legde de hele voorgeschiedenis uit en tot slot zei ik dat ik die oude toestellen niet meer vertrouwende, hoewel ze, de laatste twee jaar, bij veel gesprekken onmisbaar waren gebleken. De vriendelijke dame, die mij hielp, was stomverbaasd, dat dit allemaal was gelukt, want nu is het zo, dat hoortoestellen, na vijf jaar worden afgeschreven en je dan recht hebt op nieuwe exemplaren. En dan kom ik aanzetten met toestellen van 30 jaar oud. Ook was de uitslag van dat nieuwe audiogram voor mij wel even heel confronterend. Ruim 70 tot 80% gehoorverlies, is wel even andere koek, dan wat me was verteld, in 1991 en ik begon me toen ineens serieus af te vragen, hoe ik dat dan, al die tijd, had klaargespeeld. Tegelijkertijd werd mij verteld over de digitale toestellen van nu en de mogelijkheden die ze allemaal hebben. Ik kwam tot de verrassende conclusie dat mijn interesse voor de digitale ontwikkeling me hierbij wel heel goed van pas kwam. Een app op de telefoon en tv in je oor. Het kan niet op.
Maar goed, ik liep dus vandaag met hoorapparaten in mijn oren het winkelcentrum Streekhof uit. Ik stapte in de auto, startte en wist niet hoe snel ik de volumeknop van mijn muziek 10 punten lager moest zetten. Wat een herrie! Na het tanken en nog een klein rondje te hebben gereden ging ik naar huis. Nu al tikkend op de laptop merk ik het verschil. Nooit geweten dat ik geluid maak, als ik op de toetsen tik. Verder hoor ik ineens een hond blaffen, een auto langsrijden en meer geluiden, die ik met de beste wil van de wereld niet kan plaatsen. Maar ook, dat het geluid van sleutels, die kletterend op de houten tafel vallen, gelukkig heel goed wordt gedempt. Of dat nou allemaal geluiden zijn, waar ik op zit te wachten, zullen we maar even in het midden laten, maar okee, ze horen erbij. Toch het spannendst moet nog komen. Het aansluiten van het kastje bij de tv.
Een uur later........
Yess, alles werkt, maar vraag me niet, hoe ik het voor elkaar gekregen heb. In de wetenschap van "alles komt na het uitzetten van de app, weer in standaardmodus terug" heb ik vanalles geprobeerd, maar hoe het is gelukt? Geen idee! Het geluid is alleen veel te hard en de tv reclames schetteren door mijn kop en dat terwijl ik vaak zonder tv geluid met slechts de ondertiteling, een programma bekeek. Daar moet ik toch nog even wat op vinden. Heel even zag ik in de app een "mute", maar hoe ik die tevoorschijn toverde weet ik niet meer. Voorlopig heb ik hem uitgezet. Eerst maar even eten. Komt tijd, komt raad, zullen we maar zeggen. Hihi.
En de app? Ik heb nu ineens alle melding van de telefoon, rechtstreeks in mijn oor. Of dat nou zo fijn is? Dat zal toch anders moeten. Vooral de fb meldingen zijn irritant, want ik zit niet te wachten op een pingel in mijn hoofd, die me vertelt, dat een of andere verre vriend, iets heeft geliked, waar ik geen bal mee van doen heb, maar ook, en dat is wel belangrijk, dat de telefoon zelf, overgaat in mijn hoofd. Die miste ik in het verleden nog wel eens. Gevolg daarvan is wel, dat ik hem in de auto vaker zal moeten negeren. Okee, dat zijn nu ineens wel heel veel dingen tegelijk. Ik ga daar nog wel eens op studeren, want er kan vast nog wel iets worden aangepast, want ik nu nog niet zie. Het is genoeg voor vandaag, ik ga slapen.
16 oktober 2024
Yess, alles werkt, maar vraag me niet, hoe ik het voor elkaar gekregen heb. In de wetenschap van "alles komt na het uitzetten van de app, weer in standaardmodus terug" heb ik vanalles geprobeerd, maar hoe het is gelukt? Geen idee! Het geluid is alleen veel te hard en de tv reclames schetteren door mijn kop en dat terwijl ik vaak zonder tv geluid met slechts de ondertiteling, een programma bekeek. Daar moet ik toch nog even wat op vinden. Heel even zag ik in de app een "mute", maar hoe ik die tevoorschijn toverde weet ik niet meer. Voorlopig heb ik hem uitgezet. Eerst maar even eten. Komt tijd, komt raad, zullen we maar zeggen. Hihi.
En de app? Ik heb nu ineens alle melding van de telefoon, rechtstreeks in mijn oor. Of dat nou zo fijn is? Dat zal toch anders moeten. Vooral de fb meldingen zijn irritant, want ik zit niet te wachten op een pingel in mijn hoofd, die me vertelt, dat een of andere verre vriend, iets heeft geliked, waar ik geen bal mee van doen heb, maar ook, en dat is wel belangrijk, dat de telefoon zelf, overgaat in mijn hoofd. Die miste ik in het verleden nog wel eens. Gevolg daarvan is wel, dat ik hem in de auto vaker zal moeten negeren. Okee, dat zijn nu ineens wel heel veel dingen tegelijk. Ik ga daar nog wel eens op studeren, want er kan vast nog wel iets worden aangepast, want ik nu nog niet zie. Het is genoeg voor vandaag, ik ga slapen.
16 oktober 2024
Na "ze" te hebben ingedaan, had ik via de app, het rechter apparaat een standje hoger gezet. Dat was een prettigere balans had ik gisteren al opgemerkt, want ik kreeg het idee, dat rechts een beetje te zacht was. Alleen harde geluiden merkte daar ik op, de rest werd overschaduwd door links. Na een ritje naar dochter Suzanne en de apotheek reed ik naar huis, waar ik verder de hele middag aan mijn legpuzzel heb gewerkt. Het rijden in de auto wende aardig, en wat me opviel, is de fantastische geluidsonderdrukking, toen ik de deuren dichtgooide. Dat klonk zo vreemd, want die enorme knal werd vervormd tot een zacht plopje, hihi.
Thuis zijn beleefde ik anders dan voorheen. Ik hoorde vele geluiden, die ik soms wel en soms helemaal niet kon plaatsen en liep constant weg om er achter te komen wat voor geluid het dan toch was. De grasmotormaaier van de gemeente stelde helemaal voor een raadsel, want voordat hij achter het huis was [en ik hem pas zag] had ik geen idee, wat het was en waar dat geluid vandaan kwam. Ik irriteerde me aan mijn telefoon. Ik hoorde alle geluiden, incl. het bellen zelf, via die apparaten. Dat was geen probleem, maar ik hoorde ze alleen links en dat is wel een probleem, daar dat mijn slechtste oor is, en niet gewend om zoveel info, zo snel te verwerken. Was het rechts geweest, dan had ik het denk ik beter aangekund. Toch nog maar even vragen de volgende keer! Moet dat geluid inderdaad maar aan één kant, of gaat er iets fout. En als het aan één kant moet, dan liever rechts.
Het meest had ik zitten klooien met de tv. Ten eerste had ik, de avond ervoor, geen idee of ik dat kastje [met het groene lampje] aan mag blijven staan. Het rode lampje bleef maar branden en hoe ik die koppeling uiteindelijk heb uitgekregen, weet ik niet meer. Nu moest alles weer aan en het lukte voor geen meter. Hoe ik er bij kwam weet ik niet meer, maar na een minuutje of 20 zag ik dat er een snoertje los was. Duhuh, ja logisch, dat het niet lukt! Toen was het snel gepiept. Wat een uitvinding! Ik probeerde daarna, de ondertiteling al te gaan negeren, maar mijn wil om dat te doen, was vlugger dan mijn brein, want die laatste, was dat lezen toch wel erg gewend. Verstaan is één ding, maar dan ook nog begrijpen wat ik hoor, is vers twee. Uiteindelijk vond ik ook de oplossing voor het blijven branden van het rode lampje. De oplossing is simpel en verbluffend. "Geduld!". Hij ging gewoon uit, maar niet zo snel als ik zou willen; en ja, helaas, dat komt bij mij vaker voor.
17 oktober 2024
Ik was, nog niet zo lang wakker, mijn laatste digitale legpuzzel op de laptop te verwerken en de hoorapparaten stonden nog naast me in de lader. Ik zat er wel een beetje tegenaan te hikken, maar ja, ik realiseerde me, dat ik er zo dadelijk wel aan zou moeten geloven. Gisteren heb ik ze ruim 10 uur ingehad en met een "goed gedaan" in de app, hihi, haalde ik ze doodmoe uit mijn oren. Ja, het was vermoeiend, maar ik hield er toch wel een goed gevoel van over.
Thuis zijn beleefde ik anders dan voorheen. Ik hoorde vele geluiden, die ik soms wel en soms helemaal niet kon plaatsen en liep constant weg om er achter te komen wat voor geluid het dan toch was. De grasmotormaaier van de gemeente stelde helemaal voor een raadsel, want voordat hij achter het huis was [en ik hem pas zag] had ik geen idee, wat het was en waar dat geluid vandaan kwam. Ik irriteerde me aan mijn telefoon. Ik hoorde alle geluiden, incl. het bellen zelf, via die apparaten. Dat was geen probleem, maar ik hoorde ze alleen links en dat is wel een probleem, daar dat mijn slechtste oor is, en niet gewend om zoveel info, zo snel te verwerken. Was het rechts geweest, dan had ik het denk ik beter aangekund. Toch nog maar even vragen de volgende keer! Moet dat geluid inderdaad maar aan één kant, of gaat er iets fout. En als het aan één kant moet, dan liever rechts.
Het meest had ik zitten klooien met de tv. Ten eerste had ik, de avond ervoor, geen idee of ik dat kastje [met het groene lampje] aan mag blijven staan. Het rode lampje bleef maar branden en hoe ik die koppeling uiteindelijk heb uitgekregen, weet ik niet meer. Nu moest alles weer aan en het lukte voor geen meter. Hoe ik er bij kwam weet ik niet meer, maar na een minuutje of 20 zag ik dat er een snoertje los was. Duhuh, ja logisch, dat het niet lukt! Toen was het snel gepiept. Wat een uitvinding! Ik probeerde daarna, de ondertiteling al te gaan negeren, maar mijn wil om dat te doen, was vlugger dan mijn brein, want die laatste, was dat lezen toch wel erg gewend. Verstaan is één ding, maar dan ook nog begrijpen wat ik hoor, is vers twee. Uiteindelijk vond ik ook de oplossing voor het blijven branden van het rode lampje. De oplossing is simpel en verbluffend. "Geduld!". Hij ging gewoon uit, maar niet zo snel als ik zou willen; en ja, helaas, dat komt bij mij vaker voor.
17 oktober 2024
Ik was, nog niet zo lang wakker, mijn laatste digitale legpuzzel op de laptop te verwerken en de hoorapparaten stonden nog naast me in de lader. Ik zat er wel een beetje tegenaan te hikken, maar ja, ik realiseerde me, dat ik er zo dadelijk wel aan zou moeten geloven. Gisteren heb ik ze ruim 10 uur ingehad en met een "goed gedaan" in de app, hihi, haalde ik ze doodmoe uit mijn oren. Ja, het was vermoeiend, maar ik hield er toch wel een goed gevoel van over.
En terwijl ik zo rustig zat te tikken, schoot er ineens iets door mijn hoofd: "Oei, mijn koffie, vergeten!Gisteren was dat wel andere koek. Ik kwam erachter, dat het koffiezetapparaat zoveel herrie maakte, dat ik kon horen, wanneer de koffie werd ingeschonken., Hee, dat was een nieuw geluid, dat ik niet herkende. Hoe vaak kwam ik er een uur later pas achter, dat ik dat ding had aangezet en vergeten was de koffie op te drinken. Okee, daar heb ik dan wel de magnetron voor, maar de smaak van opgewarmde koffie is niet echt "je van het" en soms had ik dan eigenlijk helemaal geen zin meer in dat drankje.
Ook deze avond was het weer knokken met het tv kastje. Ik was er al bang voor en zelfs mijn ontdekking van gisteren, tw. "geduld" werkt niet. Het was stil en bleef stil. Vervelend zo`n situatie. Lukt het gisteren niet, omdat er een snoertje los lag, nu was het nog eigenlijk nog irritanter, want ik wist zeker dat alles goed was aangesloten en toch werkte het niet. Nou ja, dan maar tv zonder geluid in mijn oren. Niet fijn, want "gewoon" luisteren klinkt veel te hol en dan is het weer: Ik hoor genoeg, maar versta het niet". En dan ineens, als bij toverslag, kwam bij een allerallerlaatste hopeloze poging het geluid ineens door. "Nou ja, schiet mij maar lek!!; maar aan de andere kant, stiekum toch wel blij, dat hij het weer doet voor die avond, want ik heb genoten van drie superspannende afleveringen van Flikken Maastricht.
18 oktober 2024
Met rechts een standje hoger, wat ik nu alle dagen heb gedaan, eerst de zoveelste coronaprik gehaald, waarna ik mezelf maar een ritje cadeau heb gedaan. Zo donker als het hier in Grootebroek was, zo zonnig werd het toen ik richting kust reed. In Alkmaar scheen volop de zon en mijn "guilty pleasure" [patatje met kipnuggets bij de Mac] was mijn lunch. Ontdekkingen waren er genoeg, ondanks het feit dat het lijkt, dat de geluiden van de motor veel harder en irritanter waren, dan de dagen ervoor. Natuurlijk zette ik wel door, maar ik had geen idee hoe dat kwam en vroeg me af, of het een vreemde manier van werken in mijn brein kunnen zou kunnen zijn.
Wel hoorde ik ineens veel meer van het verkeer buiten de auto en ik zocht, terwijl ik voor een rood stoplicht stond, tevergeefs mijn omgeving af naar sirene-producerend voertuig. Ik hoorde hem wel, maar ik zag hem niet. Haha, dat was in, het verleden, altijd andersom. Terwijl ik rustig lezend, in het zonnetje, van mijn patatje genoot begon er ineens een radio te bleren uit de auto naast mij. Gelukkig reed hij weg, voordat ik het wilde doen en ik ontdekte ook dat het niet echt fijn is om te parkeren in een buurt waar ze aan het bouwen zijn.
Ook deze avond was het weer knokken met het tv kastje. Ik was er al bang voor en zelfs mijn ontdekking van gisteren, tw. "geduld" werkt niet. Het was stil en bleef stil. Vervelend zo`n situatie. Lukt het gisteren niet, omdat er een snoertje los lag, nu was het nog eigenlijk nog irritanter, want ik wist zeker dat alles goed was aangesloten en toch werkte het niet. Nou ja, dan maar tv zonder geluid in mijn oren. Niet fijn, want "gewoon" luisteren klinkt veel te hol en dan is het weer: Ik hoor genoeg, maar versta het niet". En dan ineens, als bij toverslag, kwam bij een allerallerlaatste hopeloze poging het geluid ineens door. "Nou ja, schiet mij maar lek!!; maar aan de andere kant, stiekum toch wel blij, dat hij het weer doet voor die avond, want ik heb genoten van drie superspannende afleveringen van Flikken Maastricht.
18 oktober 2024
Met rechts een standje hoger, wat ik nu alle dagen heb gedaan, eerst de zoveelste coronaprik gehaald, waarna ik mezelf maar een ritje cadeau heb gedaan. Zo donker als het hier in Grootebroek was, zo zonnig werd het toen ik richting kust reed. In Alkmaar scheen volop de zon en mijn "guilty pleasure" [patatje met kipnuggets bij de Mac] was mijn lunch. Ontdekkingen waren er genoeg, ondanks het feit dat het lijkt, dat de geluiden van de motor veel harder en irritanter waren, dan de dagen ervoor. Natuurlijk zette ik wel door, maar ik had geen idee hoe dat kwam en vroeg me af, of het een vreemde manier van werken in mijn brein kunnen zou kunnen zijn.
Wel hoorde ik ineens veel meer van het verkeer buiten de auto en ik zocht, terwijl ik voor een rood stoplicht stond, tevergeefs mijn omgeving af naar sirene-producerend voertuig. Ik hoorde hem wel, maar ik zag hem niet. Haha, dat was in, het verleden, altijd andersom. Terwijl ik rustig lezend, in het zonnetje, van mijn patatje genoot begon er ineens een radio te bleren uit de auto naast mij. Gelukkig reed hij weg, voordat ik het wilde doen en ik ontdekte ook dat het niet echt fijn is om te parkeren in een buurt waar ze aan het bouwen zijn.
Maar het moeilijktste, en waar ik dus het meest aan moet gaan wennen is, dat ik mensen, zowel buiten als binnen, om mij heen hoor praten. Dat hoorde ik in het verleden echt nooit. Ik was altijd bang iets te missen, dus was altijd super alert, en nu moet ik dus gaan afkicken om op alles wat er om me heen wordt gezegd, te reageren. Pfffff.............
Weer thuis, zette ik de laptop aan, om dit stukje te gaan tikken en om me geestelijk voor te bereiden op de slijtageslag van het binnenhalen van het geluid van de tv. Ik hoop er het beste van. Later!!!!
Weer thuis, zette ik de laptop aan, om dit stukje te gaan tikken en om me geestelijk voor te bereiden op de slijtageslag van het binnenhalen van het geluid van de tv. Ik hoop er het beste van. Later!!!!
20 oktober 2024
Met het tv kastje is het drama. Eergisteren heb ik nog wel verbinding gehad, maar geen geluid. Gisteren had ik eerst nog wel verbinding [zonder geluid] maar later was het hele tv kastje in de app niet meer te vinden, terwijl het oranje lampje wel brandde. Tot overmaat van ramp was er geen nederlandse ondertiteling bij The Connection, dus ik bleef bij de programma`s schipperen tussen de tablet [beter verstaan] en de tv zelf [mooier beeld]. Maar aan de andere kant, blij met de app van Ziggo, anders was het helemaal niet te doen.
Nu, zondag, in de middag, terwijl ik de apparaten aanzet, vraag ik me af, of ik de app wel zal opstarten. Ik heb het toch gedaan uiteraard en tot mijn stomme verbazing, zie ik de link naar het tv kastje, terwijl hij helemaal niet aangesloten is, want ik heb de stekker eruit gehaald.
Maar goed, nu ik dus nu even lekker heb gemopperd op dat ding, realiseer ik me, dat het leven natuurlijk gewoon doorgaat. Ik heb de laatste twee dagen geen extra geluid gezet op de rechterkant. De balans lijkt beter, mijn hersenen passen zicht blijkbaar aan. Verder valt er over gisteren weinig spectaculairs te melden. Gewoon proberen te wennen en dat viel niet altijd mee, hoewel, het is wel grappig, want wat eerst heel erg hard was, lijkt nu veel minder luid. Is dat zo of lijkt het maar zo. Ik weet het niet.
21 oktober 2024
Gisterenavond even heerlijk geen tv gekeken, dus heb ik de problemen met dat geluid ook even voor mij uitgeschoven. Ik ben er klaar mee. Of ik vandaag nog iets eraan ga doen, weet ik nog niet. Weer Streekhof door, is veel gevraagd, dus ik zie het nog wel.
20 oktober 2024
Met het tv kastje is het drama. Eergisteren heb ik nog wel verbinding gehad, maar geen geluid. Gisteren had ik eerst nog wel verbinding [zonder geluid] maar later was het hele tv kastje in de app niet meer te vinden, terwijl het oranje lampje wel brandde. Tot overmaat van ramp was er geen nederlandse ondertiteling bij The Connection, dus ik bleef bij de programma`s schipperen tussen de tablet [beter verstaan] en de tv zelf [mooier beeld]. Maar aan de andere kant, blij met de app van Ziggo, anders was het helemaal niet te doen.
Nu, zondag, in de middag, terwijl ik de apparaten aanzet, vraag ik me af, of ik de app wel zal opstarten. Ik heb het toch gedaan uiteraard en tot mijn stomme verbazing, zie ik de link naar het tv kastje, terwijl hij helemaal niet aangesloten is, want ik heb de stekker eruit gehaald.
Maar goed, nu ik dus nu even lekker heb gemopperd op dat ding, realiseer ik me, dat het leven natuurlijk gewoon doorgaat. Ik heb de laatste twee dagen geen extra geluid gezet op de rechterkant. De balans lijkt beter, mijn hersenen passen zicht blijkbaar aan. Verder valt er over gisteren weinig spectaculairs te melden. Gewoon proberen te wennen en dat viel niet altijd mee, hoewel, het is wel grappig, want wat eerst heel erg hard was, lijkt nu veel minder luid. Is dat zo of lijkt het maar zo. Ik weet het niet.
21 oktober 2024
Gisterenavond even heerlijk geen tv gekeken, dus heb ik de problemen met dat geluid ook even voor mij uitgeschoven. Ik ben er klaar mee.
Of ik vandaag nog iets eraan ga doen, weet ik nog niet. Weer Streekhof door, is veel gevraagd, dus ik zie het nog wel.
Na het tikken van het commentaar gisteren, werd ik moedig en zetten de tv aan. Ik stopte de stekker van het kastje in het stopcontact, en luister en huiver, nadat ik het oranje lampje op zag lichten, heb ik via de app, het zowaar nog steeds zichtbare tv-scherm aangeklikt. Stom verwonder hoorde ik geluid. Na een tweede keer "Schiet mij maar lek", ik snap er helemaal niets meer van" , was ik eigenlijk wel blij. Het scheelde mij een hoop sores en dus heb ik mezelf meteen maar getracteerd op de laatste nog resterende drie afleveringen van "Flikken Maastricht".
Vandaag merk ik dat de balans toch wel weer overslaat naar een harde linkerkant. Ga nu iets anders proberen en zet deze kant dus maar een nummertje lager. Misschien is dat het. Hoewel het zou ook kunnen natuurlijk dat het in mijn oren of hersenen zit en ik iedere keer weer anders op het geluid reageer. Ik weet het nog niet en blijf proberen. Ik hoor alles wel, maar verstaan is, zoals ik al eerst schreef, vers twee. Het is blijkbaar voor mijn rein toch moeilijk om van al die geluiden, het goeie eruit te schiften wat ik nodig heb.
23 oktober
Het is een rollercoaster hoor, Niet de appararen zelf, maarvooral het tv kijken bezorgt me hoofdbrekens. Ik had het mooi voor elkaar. Wasmachine aan en dan tijdens het eten even "Bureau maastricht" inhalen. Na twee dagen ongestoord kijken , dacht ik dar het wel zou lukken, Nou niet dus. Weer geen geluid. Mijn opties zijn op. Zit het soms in de volgorde van aanzetten. Ik maakte er vandaag inderdaad een rommeltje van, maar dat moet toch niet uitmaken. Alles werkt gewoon, alleen ik heb geen geluid!!!!! Nu kijk ik dus met een rotherrie van de wasmachine erdoorheen en dat is niet fijn. Misschien dan toch maar via de tablet kijken? Dan is dat wasmachineherrie niet weg, maar ik hoor in ieder geval meer.
Vanmorgen heb ik geen aanpassingen gedaan toen ik de apparaten in mijn oren stak. Ik vind de balans is niet helemaal fijn, maar hoe ik het precies zou moeten herstellen weet ik niet, dus laat ik het maar zo.
`s Avonds de tv aangezet, Kastje aangezet en geen geluid. Ik ben toch maar gaan kijken, hoewel, kijken is een groot woord. Ik neem nauwelijks op, wat ik zie, want ik kan me niet concentreren. Ik zit een beetje met mijn telefoon in mijn hand te spelen en herinner me ineens iets uit de handleiding. De toetsen misschien iets langer aangeraakt houden? Dat probeer ik en ineens heb ik het tv geluid weer terug in mijn oren. Shit welke knoppen heb ik nou ingedrukt, ik heb zo zitten rommelen. Nou ja, het programma wat ik zat te kijken heb ik naar het begin teruggespoeld en rustig gekeken. Hoera!, de rest zoek ik morgen wel eens uit.
25 oktober 2024
Gisterenavond laat, had ik met vlinders in mijn buik de tv heb aangezet. Het duurde nog wel een zemuwachtige 10 minuten, voordat ik geluid had, dus heb ik het programma, wat ik uit voorzorg al op opname had gezet, net als de avond ervoor, vanaf het begin teruggekeken. Het blijft drama en ik zie er iedere avond weer tegenop om de slijtageslag met dat kastje aan te gaan.
Over vandaag valt er eigenlijk weinig te melden en heb geen veranderingen aangebracht in de standaard settings. Dat wil zeggen dat ik dus gewoon gedaan heb, wat ik wilde doen.
Later.......
Toch maar de tv aangezet en ja alles deed het meteen. Ik heb wel even goed de volgorde in mijn hoofd gezet. Tw. 1. tv aan, 2 kastje aan en wachten totdat het oranje lampje brandde, 3. in de app schuiven naar tv schermpje en dan zou hij het moeten doen. Hoera, hopelijk begin ik het door te krijgen, want het hopeloze gevoel, dat alles goed is aangesloten en het dan toch niet doet, is niet fijn.
27 oktober 2024
Door al het gerommel met dat tv kastje ben ik eigenlijk te weinig toegekomen aan mijn eigen ervaring met die hoortoestellen. Ach, het gaat wel goed, maar ik ben `s avonds doodmoe, vooral als ik nog een uurtje of wat tv heb gekeken. Ik heb veel in de auto gereden en eigenlijk pas de laatste dag, bedacht ik me eens iets met die verschillende standen te gaan doen. Minder herrie van de auto misschien op één van de andere standen en ja, als ik buiten zit, dan ook eens de buitenstand aan te zetten. Ik kan het nu beter doen, voordat ik dinsdag terug ga naar de afspraak. Nou ja, voorlopig komt er even niets van, want ik ga eerst naar Karel.
Wat me wel is opgevallen in de auto, dat ik idioot genoeg, soms mijn eigen muziek niet herken. Sommige nummers klinken heel anders, doordat ik er geluiden in hoor, die ik blijkbaar nog nooit heb gehoord. De omstandigheden om muziek te luisteren zijn natuurlijk niet ideaal en ook dat ga ik wel eens thuis uitproberen. Maar goed, dat hoeft niet voordat ik op die afspraak ben geweest.
Ook is me opgevallen, dat ik bij het opstarten, dus bij het indoen, de rechterkant veel langer duurt dat ik geluid heb. En soms zit dat toestel rechts ook wel wat strak. Eigenlijk zou ik moeten zeggen, dat ik hem voel zitten, terwijl dat links nauwelijks het geval is. Toch maar eens even vragen dinsdag.
28 oktober 2024
Blijf het allemaal niet begrijpen. Vandaag links maar twee piepjes bij het aanzetten en 11 aan de andere kant en daarna startte hij heel langzaam op. Maar goed, ik heb voor mezelf besloten, ze meestal pas na het eten `s middags in te doen, tenminste als ik die dag niets heb. Het blijft een vervelend gehoor dat eten. Gisteren de strijd en zenuwen met de tv gemeden, door hem helemaal niet aan te zetten. Dat gaat vandaag natuurlijk niet lukken. Heb van Ingrid een stick met een serie maar dat zou dus zonder kastje kijken worden.
Vanmiddag toch weer last van die balans en toch maar weer die rechterkant een nummertje hoger gezet. Ik heb geen idee, hoe het kan, maar het blijft hannessen.
In de middag wilde ik toch wel een ritje. Gelukkig [want dan had ik een doel] stonden er nog wat lege doosjes in de gang, die ik kon gaan lozen bij de HVC in Middenmeer. Terugrijdend naar huis, kreeg ik een idee. Zou ik de "hoorruis" eens uitproberen, de motor maakt herrie genoeg? Ik had er al wel eerder aan gedacht dit eens te doen, maar het is zo lastig testen, want de telefoon even in je hand houden is een halsmisdaad. Daarbij is 450 euries een beetje veel voor zo`n probeersel. Ik ging weer richting A7; stopte op de parkeerplaats bij Abbekerk en zette de knoppen om. Natuurlijk was ik zo weer weg. Het scheelde toch wel iets, dat merkte ik al meteen. De herrie was wat minder overheersend, maar mijn muziek werd helaas wel blikkerig en ik herkende de nummers nu helemaal niet meer. Maar ach, die muziek was toch al wat vervormd, dus kon "een beetje meer" er ook nog wel bij. Vlak na Hoorn draaide ik weer de parkeerplaats op om de boel terug te zetten naar de basisstand, zodat ik het wat beter kon gaan vergelijken. Bij Purmerend-Noord keerde ik om en had wel bekeken. Op de eerstvolgende parkeerplaats stopte ik weer en zette de "hoorruis" weer aan. Toch wat prettiger. Hihi, en ja, een een oplettende weggebruiker, zou zich wel hebben afgevraagd, wat die maffe oude bestuurster, nou aan het doen was, door al die parkeerplaatsen op de A7 te bezoeken en tussen Hoorn en Purmerend heen en weer te rijden. Maar goed, ik weet wat ik wilde weten. Het is inderdaad wel iets prettiger, maar één ding weet ik nog niet, want ik was helaas alleen in de auto, en ik vraag me af, of ik mijn medepassagiers nog zou hebben verstaan met dat vervormde geluid.
Vanmorgen heb ik geen aanpassingen gedaan toen ik de apparaten in mijn oren stak. Ik vind de balans is niet helemaal fijn, maar hoe ik het precies zou moeten herstellen weet ik niet, dus laat ik het maar zo.
`s Avonds de tv aangezet, Kastje aangezet en geen geluid. Ik ben toch maar gaan kijken, hoewel, kijken is een groot woord. Ik neem nauwelijks op, wat ik zie, want ik kan me niet concentreren. Ik zit een beetje met mijn telefoon in mijn hand te spelen en herinner me ineens iets uit de handleiding. De toetsen misschien iets langer aangeraakt houden? Dat probeer ik en ineens heb ik het tv geluid weer terug in mijn oren. Shit welke knoppen heb ik nou ingedrukt, ik heb zo zitten rommelen. Nou ja, het programma wat ik zat te kijken heb ik naar het begin teruggespoeld en rustig gekeken. Hoera!, de rest zoek ik morgen wel eens uit.
25 oktober 2024
Gisterenavond laat, had ik met vlinders in mijn buik de tv heb aangezet. Het duurde nog wel een zemuwachtige 10 minuten, voordat ik geluid had, dus heb ik het programma, wat ik uit voorzorg al op opname had gezet, net als de avond ervoor, vanaf het begin teruggekeken. Het blijft drama en ik zie er iedere avond weer tegenop om de slijtageslag met dat kastje aan te gaan.
Over vandaag valt er eigenlijk weinig te melden en heb geen veranderingen aangebracht in de standaard settings. Dat wil zeggen dat ik dus gewoon gedaan heb, wat ik wilde doen.
Later.......
Toch maar de tv aangezet en ja alles deed het meteen. Ik heb wel even goed de volgorde in mijn hoofd gezet. Tw. 1. tv aan, 2 kastje aan en wachten totdat het oranje lampje brandde, 3. in de app schuiven naar tv schermpje en dan zou hij het moeten doen. Hoera, hopelijk begin ik het door te krijgen, want het hopeloze gevoel, dat alles goed is aangesloten en het dan toch niet doet, is niet fijn.
27 oktober 2024
Door al het gerommel met dat tv kastje ben ik eigenlijk te weinig toegekomen aan mijn eigen ervaring met die hoortoestellen. Ach, het gaat wel goed, maar ik ben `s avonds doodmoe, vooral als ik nog een uurtje of wat tv heb gekeken. Ik heb veel in de auto gereden en eigenlijk pas de laatste dag, bedacht ik me eens iets met die verschillende standen te gaan doen. Minder herrie van de auto misschien op één van de andere standen en ja, als ik buiten zit, dan ook eens de buitenstand aan te zetten. Ik kan het nu beter doen, voordat ik dinsdag terug ga naar de afspraak. Nou ja, voorlopig komt er even niets van, want ik ga eerst naar Karel.
Wat me wel is opgevallen in de auto, dat ik idioot genoeg, soms mijn eigen muziek niet herken. Sommige nummers klinken heel anders, doordat ik er geluiden in hoor, die ik blijkbaar nog nooit heb gehoord. De omstandigheden om muziek te luisteren zijn natuurlijk niet ideaal en ook dat ga ik wel eens thuis uitproberen. Maar goed, dat hoeft niet voordat ik op die afspraak ben geweest.
Ook is me opgevallen, dat ik bij het opstarten, dus bij het indoen, de rechterkant veel langer duurt dat ik geluid heb. En soms zit dat toestel rechts ook wel wat strak. Eigenlijk zou ik moeten zeggen, dat ik hem voel zitten, terwijl dat links nauwelijks het geval is. Toch maar eens even vragen dinsdag.
28 oktober 2024
Blijf het allemaal niet begrijpen. Vandaag links maar twee piepjes bij het aanzetten en 11 aan de andere kant en daarna startte hij heel langzaam op. Maar goed, ik heb voor mezelf besloten, ze meestal pas na het eten `s middags in te doen, tenminste als ik die dag niets heb. Het blijft een vervelend gehoor dat eten. Gisteren de strijd en zenuwen met de tv gemeden, door hem helemaal niet aan te zetten. Dat gaat vandaag natuurlijk niet lukken. Heb van Ingrid een stick met een serie maar dat zou dus zonder kastje kijken worden.
Vanmiddag toch weer last van die balans en toch maar weer die rechterkant een nummertje hoger gezet. Ik heb geen idee, hoe het kan, maar het blijft hannessen.
In de middag wilde ik toch wel een ritje. Gelukkig [want dan had ik een doel] stonden er nog wat lege doosjes in de gang, die ik kon gaan lozen bij de HVC in Middenmeer. Terugrijdend naar huis, kreeg ik een idee. Zou ik de "hoorruis" eens uitproberen, de motor maakt herrie genoeg? Ik had er al wel eerder aan gedacht dit eens te doen, maar het is zo lastig testen, want de telefoon even in je hand houden is een halsmisdaad. Daarbij is 450 euries een beetje veel voor zo`n probeersel. Ik ging weer richting A7; stopte op de parkeerplaats bij Abbekerk en zette de knoppen om. Natuurlijk was ik zo weer weg. Het scheelde toch wel iets, dat merkte ik al meteen. De herrie was wat minder overheersend, maar mijn muziek werd helaas wel blikkerig en ik herkende de nummers nu helemaal niet meer. Maar ach, die muziek was toch al wat vervormd, dus kon "een beetje meer" er ook nog wel bij. Vlak na Hoorn draaide ik weer de parkeerplaats op om de boel terug te zetten naar de basisstand, zodat ik het wat beter kon gaan vergelijken. Bij Purmerend-Noord keerde ik om en had wel bekeken. Op de eerstvolgende parkeerplaats stopte ik weer en zette de "hoorruis" weer aan. Toch wat prettiger. Hihi, en ja, een een oplettende weggebruiker, zou zich wel hebben afgevraagd, wat die maffe oude bestuurster, nou aan het doen was, door al die parkeerplaatsen op de A7 te bezoeken en tussen Hoorn en Purmerend heen en weer te rijden. Maar goed, ik weet wat ik wilde weten. Het is inderdaad wel iets prettiger, maar één ding weet ik nog niet, want ik was helaas alleen in de auto, en ik vraag me af, of ik mijn medepassagiers nog zou hebben verstaan met dat vervormde geluid.
