Gisteren hebben we
ons tweede rondje buiten de regio gemaakt. Vanuit Enkhuizen, ging ik
de dijk op. Sinds de laatste versterkingswerkzaamheden, die pas zijn
afgerond, is het er steeds mooier op geworden. Hoewel die
werkzaamheden de afgelopen jaren, alleen maar zandstormen en
dijkafsluitingen opleverden, is het de problemen waard geweest. Het
is er prachtig geworden en er is veel aandacht besteed aan het
behouden en ontwikkelen van de natuur. Voor mij persoonlijk is de
aanblik totaal veranderd en lijkt het dat ik op een andere dijk rij.
Aan de Markermeer-kant is een schitterend natuurgebied ontstaan, met
tussen de strekdammen als het ware kleine meertjes met een
onnoemelijk aantal vogels. Niet zo handig voor het autoverkeer, maar
de natuur mag wat mij betreft hier alle ruimte hebben en de mens moet
zich maar aanpassen. Toch blijft er voor mij nog steeds één vraag
hangen. Waar zijn toch die eilandjes, die men beloofd heeft aan te
leggen tussen Lelystad en Enkhuizen. Ergens zou een toegang komen,
via de dijk. Ik heb er nogal wat over gelezen en ze zijn er ook. Maar
waar? Zijn ze vanaf de dijk te zien? Ik rij natuurlijk altijd zelf en
heb niet veel tijd om rond te kijken, maar of het daardoor komt dat
ik ze nog steeds niet heb gezien? Alle gegoogel ten spijt, is het me
nog niet gelukt, de juiste locatie te traceren, laat staan, er een
blik van op te vangen. Gisteren was de rit weer spectaculair. Het
stormde nogal, en waar het water nog dicht bij de dijk komt, sloeg
het er net niet overheen.
Ik
liet Lelystad letterlijk en figuurlijk links liggen en reed bij de
tweede rotonde rechtdoor naar de Knardijk. Weer hadden we het
stormachtige IJsselmeer rechts van ons. Het beeld bleef zoals we het
op de vorige dijk al hadden. Wijds, prachtige Hollandse luchten en
een ruig IJsselmeer. De Oostvaardersplassen links van ons was de
tweede brok schitterende natuur waar we ten volle van konden
genieten.
Ver voor Almere
Poort zag ik een grote serie woontorens, die ik niet kon plaatsen en
eenmaal daar aangekomen keken we met stomme verbazing, hoeveel natuur
daar langs de kust is weggemaaid. Niet te geloven. Met een groot bord
"Wonen in de Duinen" wordt hier een complete woonwijk
gerealiseerd, met woontorens, die hoger zijn dan de hoogste bomen van
weleer. Zonde, maar het zal wel nodig zijn. Ja, ik realiseer me ook,
dat iedereen wil wonen. Maar zo hoog? Het uitzicht zal inderdaad
schitterend zijn, maar dat is alleen maar weggelegd, voor degene die
er woont en of dat opweegt tegen het vernielen van al die natuur?
Nogal aangeslagen
reed ik de A6 op. Dat moest wel, want anders kom ik niet aan de
andere kant van het water. Toen ik de brug over reed, herinnerden de
matrixborden ons weer aan de vreemde tijd waarin wij momenteel leven.
Ik las: "Follow the dutch coronarules. Gouvernement.nl" en
"Hou je aan de coronaregels. Overheid.nl/corona". Of we het
zouden vergeten!

Ik reed via de
Amsteldijk, langs het Rijksmuseum. Het was er extreem rustig. Op het
plein ervoor stond slechts een handjevol mensen en ook de zebra voor
het gebouw was bijna onbevolkt. Nou dat kende ik wel anders! Hoewel
ik niet in de binnenstad ben geweest, was de ervaring bij dit deel
van Amsterdam, zonder al die drommen toeristen, een verademing. Maar
ja, dat is gemakkelijk gezegd natuurlijk, want ik hoef niet te leven
van het toerisme.
Via de Overtoom en
het Hoofddorpplein reed ik de A10west op en de stad uit. Vlak voor
Purmerend zagen we nog een complete optocht van trekkers. Het was een
koddig gezicht al die trekkers achter elkaar, op een klein
landweggetje in de polder, maar ik was wel blij, dat ze vanaf die
plek niet de A7 op konden rijden. De vraag, wat die boeren daar
deden, werd waarschijnlijk, in dat zelfde Journaal die avond
beantwoord. De heren hadden nl. actie gevoerd bij het
distributiecentrum van AH in Zaandam en dat was voor mij dichtbij
genoeg om te geloven, dat ze daar vandaan waren gekomen. Na een ijsje
van de Mac in Enkhuizen waren we weer thuis. Wat een rit met
toevalligheden.