Vanaf 2005 schrijf ik korte stukjes in dit digitale dagboek. Dat kunnen er drie per week zijn, maar soms ook, schrijf ik maanden niet. Waarover ik schrijf, dat kan vanalles zijn. Heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Op de foto hierboven sta ik, in de zomer van 1987 in de tuin van één van de grote herenhuizen in het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen. Daar stond een grote "spiegelbol", waarmee ik mezelf op de gevoelige plaat zette. Een selfie dus van ruim 35 jaar oud en ook van ver voordat dat het woord "selfie" werd uitgevonden. Erg scherp is de foto helaas niet, maar ja, wat kan verwachten van zo`n oude foto, die al heel wat heeft meegemaakt vanaf een opname op een 35 mm fotorolletje tot een computerbestandje in het digitale tijdperk. Toch vind ik hem nog steeds de moeite waard om hem eens in het zonnetje te zetten.

zaterdag 31 oktober 2020

Rode kaarten

Neeeee.....dit stukje gaat niet over voetballen. Hoewel ik die kaarten soms best wil uitdelen zo af en toe, maar wat ik in gedacht heb zijn kaarten van Nederland, rode, wel te verstaan.


Ik zat mijn opgeslagen bestanden van fb te archiveren en toen kwam ik er eentje tegen van begin augutus dit jaar. Een kaart van Nederland, helemaal [oranje]rood, op één klein plekje na. Hoewel ik dat temperatuurverschil niet heb gevoeld, moet het bij ons iets dragelijker zijn geweest, dan de hitte in de rest van het land. Meteen schieten de bizar rode kaarten van Nederland van nu in mijn gedachte. Nee geen temperatuurkaarten, maar de kaarten van de RIVM, die het coronadashboard een kleur geven of er een uitslaande brand is. Hartstikke rood zijn ze nu, in bijna alle regio`s en helaas hebben we daar geen geel plekje op. Het is bij ons hier net zo akelig donkerrood als in de het grootste deel van ons land.


Liep ik toen, te mopperen en te puffen van de hitte, lijkt me dat peanuts vergeleken met wat er nu gebeurt en sterker nog, ik ga bijna terugverlangen naar die tijd. Ik werd wat relaxter en durfde weer wat, maar juist toen ik weer een beetje zonder stress de deur uit durfde, sloeg de boel genadeloos om. Door mijn leeftijd horende bij de risicogroep, zit ik nu weer thuis, te kijken hoe een klein deel van onze landgenoten het verpest voor de rest. Rode kaarten voor al die lui. Hoewel, zou het helpen? Ik denk het niet.



Geschreven: 31 oktober 2020
Dagtekening: augustus 2020-nu