Koelkastmagneten

Hoe ik er ooit op gekomen ben om koelkastmagneten te gaan verzamelen, weet ik niet meer, maar ineens was het er. Wat ik wel weet is, dat het beslist niet begonnen is in Nederland, want toen we hier nog met de meest simpele kindermagneetjes, zoals cijfers en letters op de koelkastdeur, in de weer waren, zag ik in de in de souvenirwinkels in de U.K. al magneten met de meest mooie afbeeldingen van de plaatsen en bezienswaardigheden erop. Waar we ook kwamen, we zagen er altijd wel eentje en dan was het gewoon moeilijk om hem niet mee te nemen. "Leuk zo`n herinnering", zal ik wel gedacht hebben, "En ook niet zo gewoontjes". Wat ik ermee zou moeten doen als ik eenmaal weer thuis was, daar dacht ik maar even niet aan. Ik vond ze leuk en kocht ze bij bosjes. Van Engeland, Schotland, Ierland, Noorwegen, Zweden en later toen de rage zelfs in Nederland was doorgedrongen, ook in ons eigen land.   

In het begin plakte ik ze op de plek, waar ze oorspronkelijk voor bedoeld waren, maar toen de koelkast- en vriezerdeur vol waren, werd het een probleem. Waar moest ik die dingen verder kwijt? Ikea bracht uitkomst en ik kocht daar drie grote, witmetalen [kantoor]magneet- en schrijfborden en hing die, boven elkaar, aan de muur in de woonkamer. Dan kon gemakkelijk, want de kamers in Opperdoes waren hoog genoeg. Ik maakte met zwart tape een indeling per land/onderwerp en ik kon weer een tijdje voort. In de loop van de tijd werd er wat minder gereisd en ondanks dat er wat magneten bijkwamen, die meestal niets met reizen te maken hadden, stond het uiteindelijk helemaal stil. Dat was niet erg hoor, want de borden waren intussen ook wel zo`n beetje vol. Ze hingen mooi daar in die kamer en ik koesterde ze met veel heimwee en nostalgie, maar tot een stukje erover schrijven kwam het, tot nu toe, nooit.

Toen werd het maart 2017 en gingen we verhuizen. Oei, wat nu, dat was wel even een dingetje. Wat ermee te doen? Na alle magneten uit ten treure op de foto te hebben gezet, brak ik de boel af. De grote borden gingen naar de kringloop, want die kon ik in Grootebroek met geen mogelijkheid kwijt en de magneten zelf belandden in een doos en staan tot op heden tot mijn grote spijt, nog steeds op zolder in een doos. Berezonde, want ik zie ze niet meer en heb ook nog steeds geen idee, wat ik ermee moet doen.

Maar ook met de foto`s ervan heb ik nooit iet gedaan. Sterker nog, bij alle de stukjes, die ik over reizen schreef, heb ik geen moment aan die magneten gedacht, bedenk ik me nou. Stom, natuurlijk, het zou een leuke toevoeging zijn geweest. Gelukkig is daar wel iets simpels aan te doen en ik zal ze tzt maar eens bij de stukjes gaan plaatsen.

Ze allemaal hier duidelijk te laten zien is geen doen, dus heb ik geprobeerd, van de ruim 200 magneten, mijn favoriete top-10 samen te stellen. Het werden er 12, want minder lukte echt niet. De meesten komen uit de vakantielanden, die we bezochten met daarbij Eeyore, mijn favoriete ezel, die alle leuke magneten vertegenwoordigt uit de boeken en strip-wereld. Hij kijkt, zoals ik me nu ook voel, door de feit, dat ik niet weet hoe ik die magneten een mooi en prominent plekje zou kunnen geven.

Geschreven: 10 september 2021
Dagtekening: 1990-nu