Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

woensdag 10 juli 2019

Onderdijk - Zeedijk


20 januari 2019:
Ik toerde met Karel zonet vanuit Medemblik over Oosterdijk naar Onderdijk. Terwijl ik van de dijk naar beneden reed, rinkelt mijn telefoon. Moet dat nou, denk ik meteen, maar ik kan het toch niet laten, en als ik vlak bij de kerk van Onderdijk ben, rij ik daar naar links en over het fietspad heen zet ik de auto stil. Ik wist dat ik daar gemakkelijk kon stoppen, omdat ik met Suus en Christiaan daar, tijdens een pokemon-rondje, eerder had gestaan, omdat zij op die plek zonodig even een rondje moesten “vechten”. Het telefoonbericht was, zo als meestal, onbelangrijk, maar wat ik toen wel zag, was een schitterend beeldje, wat ik tijdens die eerste stop niet had gezien. Dat verbaasde me eigenlijk wel, want ik ben tijdens mijn ritjes in Westfriesland er altijd al behoorlijk alert op, wetende dat er in de hele regio op vaak verborgen plekjes, schitterende beeldjes staan, zomaar langs de kant van de weg. Dit was er dus weer zo eentje. Het beeldje heet "Moeder en kind" en is gemaakt door Jan van Velzen uit Onderdijk, leerde Google me en was zeker een foto waard. Jammergenoeg lukte dat voor geen meter, want het was veel te donker en nat, maar met het voornemen, dat ik dat zeker nog een keertje zou gaan doen, reed ik verder.

9 juli 2019:
Het was gisteren prachtig weer en besloot voor twee stukjes van mij even via Midwoud richting Medemblik te rijden. Die stukjes had ik, wat ik niet vaak doe, niet geschreven naar aanleiding van een of meerdere foto`s maar naar aanleiding van herinneringen toen ik op die bewuste plaatsen langsreed en niet kon stoppen. Toen ik alle foto`s met succes had gemaakt, schoot me ineens een derde plek te binnen, waar ik op dat moment geen foto kon maken. O, ja, natuurlijk, het beeldje in Onderdijk. Aangezien ik al op de dijk bij het Stoommachinemuseum reed, was het een kleine moeite om het voornemen van januari maar even snel uit te voeren.