Net nog bij ons in de tuin staat nu nog één boom, die de leeghaalactie van twee jaar geleden heeft overleefd. Hij is groot, hangt met zijn takken in de dakgoot, omarmt de lantarenpaal en geeft in het zowel in het voorjaar als in het najaar een enorme troep. In de lente regent het een onbestemde soort doorschijnende blaadjes, die waarschijnlijk iets te maken hebben met het ontstaan van de bloemetjes en in de herfst, nadat de bloemetjes, besjes geworden zijn, een rotzooi maakt, die nog veel erger is. De besjes hebben namelijk de slechte gewoonte, om in de hersft uit de boom te vallen en ons pad naar de voordeur uit te zoeken om te blijven liggen. Daar worden ze, onvermijdelijk, platgetrapt, en geven dan een rood/paarse kleurstof af, die niet te verwijderen valt. Dus dank zij de boom ruim ik aldoor troep, zowel buiten als binnen. Dat wist ik natuurlijk niet toen ik koos voor dit huis. Wel is het zo, dat de boom, ten opzichte van ons huis, op het noordoosten staat en dus geen belemmering is, voor ons zonlicht. Daar had ik bij dat jazeggen, wel op gelet. Die schaduw is weggelegd voor onze buurman, die daar totaal geen moeite mee heeft. .
Eigenlijk was het een raar gezicht. Een grote boom, precies in onze tuin. Daar ik verder in de straat, maar met een grotere afstand tot de huizen, ook die zelfde soort bomen zag, kwam ik tot de conclusie dat het waarschijnlijk een gemeenteboom was. Bij navraag in de buurt, bleek dat te kloppen en ook werd me verteld, dat de rest van de bomen, uit de straat, die zo dicht op de huizen stonden, waren weggehaald. Alle bewoners hadden ermee ingestemd, behalve de vorige bewoner van ons huis. Die beste man was Jehova Getuige en van de overtuiging dat je een leven van God niet mocht vernietigen. Dus ook het leven van een boom moest worden gespaard. Ja fijn dus, daar zijn we dan mooi klaar mee.
Ik had al snel gezien, dat behalve rotzooi, er ook nog iets bijzonders was met die boom. Ook door de overtuiging van de vorige bewoner hadden meerdere planten, behoorlijk wat ruimte gehad en daardoor fiks uitgegroeien en bij het leeghalen van de tuin, hadden we onder de boom een grote klimop weggehaald. Hij was helemaal in de boom gegroeid en het was ondoenlijk om hem daar ook helemaal uit te trekken. Dus de klimop bleef in de boom, en ik verwachtte dat, nu hij geen wortels meer had in de grond, vanzelf wel dood zou gaan. Echter niets is minder waar. De klimop woekert door en haalt zijn voeding, neem ik aan, van de boom zelf.
Nu wordt het spannend. Wie overleeft deze strijd? Blijven ze beiden leven of legt één van de twee het af. In het voorjaar dacht ik al dat de boom dood was, maar hoewel de klimop, de boom al ruim de baas is, begonnen er toch weer blaadjes aan te komen. Het ding wordt zelfs een bezienswaardigheid. Een paar maanden terug zag ik al langslopende mensen stoppen en belangstellend kijken, hoe die klimop helemaal naar boven groeit. Ik krijg er zo langzamerhand ook lol in en wil de boom, ondanks de troep, nu eigenlijk ook niet zomaar kwijt.
5 mei 2023
Hahhaha, dat was grappig. Vanmorgen zat ik even bij te komen, van niet zo`n goede nachtrust, toen er gebeld werd. Voor de deur stond een man van de Woonschakel, wat hij eigenlijk niet had hoeven zeggen, want dat stond duidelijk op de badge, die op zijn blauwe jasje zat. Hij vertelde me, dat hij kwam vanwege "onze?, 200% aanwezig klimopboom", die [zo legde hij uit] tot mijn stomme verbazing, evenals een serietje bomen, verderop in de straat, niet het eigendom van de gemeente is, zoals ik altijd dacht, maar van de Woonschakel. Verder zei hij, dat er gezien de omvang iets mee moest gaan gebeuren. En ja, met dat laatste, was ik het roerend eens.
Ik vertelde, dat hij er van mij toch eigenlijk wel uit mocht, vanwege de enorme rotzooi van rode blaadjes en besjes, die ik in de zomer, in het hele huis, vond en daar een heleboel niet verwijderbare vlekken veroorzaakten, maar ook, dat mijn buurman daar wel een beetje anders over dacht. Die was blij met de schaduw en wilde graag dat hij bleef. Daar in het verleden, de boom in mijn tuin geen schaduwproblemen veroorzaakte, en die besjes en blaadjes ook niet het hele jaar problemen gaven, liet ik het toen maar zo met de gedachte: "Het was onze boom niet" en "Als er wat is, dan moest de gemeente het maar doen".
Maar nu, met die Woonschakelman voor de deur, werd het een heel ander verhaal. We kwamen tot de volgende opties. 1. Weghalen, 2. Niets doen of [waar ik zelf nog nooit aan had gedacht] 3. snoeien. Daar de meningen van de andere bewoners van in straat, die ook met de bomen te maken hebben, in de richting van mijn buurman denken en dus ook wel wat schaduw willen behouden, is de kans groot, dat er besloten wordt tot snoeien, wat een [milieuvriendelijke] optie is, waar ik bij nader inzien volkomen achter sta, of zoals de Woonschakelman zei: "Iedereen blij". We zullen er verder nog wel van horen, maar er werd me al wel verzekerd dat dit niet met een paar weken zal zijn opgelost. En na nog een foto van onze schitterende klimopboom te hebben gemaakt, ging de Woonschakelman ook weer zijns weegs. We wachten af........
29 mei 2023
Het woonschakelmannetjes was terug. Mocht ik op 5 mei nog melden dat de boom waarschijnlijk gesnoeid zou worden. Dat zit er na dit laatste bezoek niet meer in. Optie 3 was afgewezen en ik zat er enorm mee. Ik moest mijn buurman vertellen, dat de Woonschakel niet van plan was de boom te snoeien en dat ik echt niet van plan was, die verhipte boom om mijn kosten, voor hem te laten snoeien. Dat was een akelig dillemma, want hoe hou je de buurman te vriend. Na een week of wat eigenlijk wel andere dingen aan mijn hoofd te hebben gehad, kwam hij tot mijn grote opluchting zelf met een plan. Hij wist iets van studenten in Wognum, die als stage dit konden opknappen voor een vriendelijk prijsje. Ook zei hij, dat hij de kosten ervan wel voor zijn rekening zou nemen en er achteraan zou gaan. Voorlopig kan ik dus weer opgelucht adem halen. Hoe lang? Geen idee, want als dit niet lukt, gaat hij er toch echt uit. Sorry.
16 juni 2023
De contacten tussen de buurman en de stagiaires in Wognum gaan niet soepeltjes, dus is het nog steeds een enorme rotzooi. Wat moet ik ermee. Ik verwacht iedere dag een dwangbevel van de Woonschakel, dat ik mijn tuin moet fatsoeneren. Lekker wel, hun boom en dan de bewoner er op aanspreken. Nou zo zijn we niet getrouwd. Ik wacht af en veeg, en veeg en veeg.
29 november 2023
Je zou bijna zeggen: "Het heeft even geduurd, maar dan heb je ook wat". Na maanden te hebben afgewacht, geveegd en zo af en toe eens even informeren bij de buurman, hoe het er mee stond, kwam er schot in de zaak. Blijkbaar was hij het ook zat, want op een dag zie ik een trap in de voortuin staan en is hij aan het takken zagen. Oei, dat is goed! Tussen de regenbuien door heeft hij in een dag of drie de hele boom, dusdanig gesnoeid, dat hij weer jaren mee kan. Een bereklus en ik neem er mijn petje voor af. Het ziet er momenteel niet uit en schaduw zal hij op dit moment ook weinig geven, maar we hebben beiden wat we wilden. Ik heb meer licht en minder troep en hij heeft z[m]ijn boom voor de natuur behouden en zal tzt wel weer schaduw hebben. Wat bleef was een enorme stapel takken, die hij ,op een, voor mij raadselachtige wijze in onze groene kliko`s heeft gekregen, waarmee het bomenprobleem tot ons beider tevredenheid [zonder Rijdende rechter, hihi] is opgelost. Dank je wel, Buuf voor je enorme werk!
29 mei 2023
Het woonschakelmannetjes was terug. Mocht ik op 5 mei nog melden dat de boom waarschijnlijk gesnoeid zou worden. Dat zit er na dit laatste bezoek niet meer in. Optie 3 was afgewezen en ik zat er enorm mee. Ik moest mijn buurman vertellen, dat de Woonschakel niet van plan was de boom te snoeien en dat ik echt niet van plan was, die verhipte boom om mijn kosten, voor hem te laten snoeien. Dat was een akelig dillemma, want hoe hou je de buurman te vriend. Na een week of wat eigenlijk wel andere dingen aan mijn hoofd te hebben gehad, kwam hij tot mijn grote opluchting zelf met een plan. Hij wist iets van studenten in Wognum, die als stage dit konden opknappen voor een vriendelijk prijsje. Ook zei hij, dat hij de kosten ervan wel voor zijn rekening zou nemen en er achteraan zou gaan. Voorlopig kan ik dus weer opgelucht adem halen. Hoe lang? Geen idee, want als dit niet lukt, gaat hij er toch echt uit. Sorry.
16 juni 2023
De contacten tussen de buurman en de stagiaires in Wognum gaan niet soepeltjes, dus is het nog steeds een enorme rotzooi. Wat moet ik ermee. Ik verwacht iedere dag een dwangbevel van de Woonschakel, dat ik mijn tuin moet fatsoeneren. Lekker wel, hun boom en dan de bewoner er op aanspreken. Nou zo zijn we niet getrouwd. Ik wacht af en veeg, en veeg en veeg.
29 november 2023
Je zou bijna zeggen: "Het heeft even geduurd, maar dan heb je ook wat". Na maanden te hebben afgewacht, geveegd en zo af en toe eens even informeren bij de buurman, hoe het er mee stond, kwam er schot in de zaak. Blijkbaar was hij het ook zat, want op een dag zie ik een trap in de voortuin staan en is hij aan het takken zagen. Oei, dat is goed! Tussen de regenbuien door heeft hij in een dag of drie de hele boom, dusdanig gesnoeid, dat hij weer jaren mee kan. Een bereklus en ik neem er mijn petje voor af. Het ziet er momenteel niet uit en schaduw zal hij op dit moment ook weinig geven, maar we hebben beiden wat we wilden. Ik heb meer licht en minder troep en hij heeft z[m]ijn boom voor de natuur behouden en zal tzt wel weer schaduw hebben. Wat bleef was een enorme stapel takken, die hij ,op een, voor mij raadselachtige wijze in onze groene kliko`s heeft gekregen, waarmee het bomenprobleem tot ons beider tevredenheid [zonder Rijdende rechter, hihi] is opgelost. Dank je wel, Buuf voor je enorme werk!
