Of we de stad per auto hebben bezocht, of dat we op het openbaar vervoer zijn gestapt weet ik niet meer, maar mijn foto`s vertellen me, dat we op een bepaald moment in het zonnetje zaten aan de Thamesoever, met uitzicht op het ronde en wel heel opvallende zwart/witte gebouw, genaamd "The Globe", de in aanbouw zijnde, replica van Shakespeare`s theater uit de tijd dat hij leefde. Gelukkig was het al wel zover klaar, dat we het als toeristen konden bezoeken.
Natuurlijk deden we dat en nadat we kaartjes hadden gekocht, liepen we door een lange gang naar het theater. Op de muren van die gang stond aan aan beide zijden een heleboel info over hoe het er allemaal uit ging zien. Eenmaal in het theater, was ik compleet onder de indruk over wat ik zag en voelde. Het was is één woord: super-indrukwekkend!!!.Dat het een rond gebouw is, is ook aan de binnenkant goed te zien en heeft net als vroeger een gat in het dak. Heel gek, want als ik naar boven keek, zag ik de wolken in de lucht en het wordt dus, bij een beslist niet ondenkbare Engelse regenbui, een natte aangelegenheid. Hoe ze dat anno 2023 hebben opgelost, daar heb ik helaas geen flauw idee van. In het midden, precies onder dat gat, lag vroeger alleen maar zand op de vloer en of dat nu het gebouw af is, ook zo is, weet ik ook niet. Toen wij er waren in ieder geval nog wel. Op die plek, wat ongetwijfeld de goedkoopste plaatsen zullen zijn geweest, stond in de tijd van Shakespeare, het "plebs" of gewone volk, voor een toneel, dat vanuit het midden, totaan de buitenmuur, uit ruim een kwart van de ronding bestond. De rest van de cirkelvorm bestond etagegewijs uit zitplaatsen.
Daar staande, fantaseerde ik er lustig op los en zag zo`n theatervoorstelling in de 16e eeuw helemaal voor me. Stel je voor; een relatief kleine ruimte, volgepakt met zittende en staande mensen, die, meelevend met de voorstelling, ook nog eens luidkeels hun mening zullen hebben verkondigd. Dat moet toch af en toe een gekakel van jewelste zijn geweest. Mocht er onverwachts dan ook nog eens een regenbui neervallen, was de hectiek natuurlijk helemaal niet meer te overzien.
We hebben daar met z`n viertjes een aardig tijdje doorgebracht. We probeerden de zitplaatsen uit, waanden ons even acteur op het toneel en kwamen tot de conclusie, dat we het alleen maar jammer vonden, dat we te vroeg waren gekomen, want we hadden het graag af gezien. Natuurlijk heb ik voordat we vertrokken nog even mijn steentje bijgedragen in de vorm van één brick. Haha, een klein stukje Globe is dus van mij. Nou dat is een leuk idee hoor. Al met al een heel herinneringsvol bezoek wat ik nooit zal vergeten en als ik nu het theater wel eens op de BBC zie, kan ik me er een goede voorstelling van maken.
We logeerden bij Jim, een markant figuur en oud-zeeman, die elke ochtend, luid zingend, in zijn interlockje, onze eitjes stond te bakken. Ik kende Jim al, want zijn B&B "The Chimney`s" [met 3 grote schoorstenen in zijn kleine stadsvoortuintje] had ik al eerder op één van onze vakantiereizen met Karel bezocht. In York waren we nog één keer de toerist en hebben we als laatste activiteit nog het fantastische Yorvik Centre bezocht. Een "Experience of a lifetime", waarbij je. ondergronds, in een bootje, door de opgravingen van York uit de Vikingtijd, vaart en zo een heleboel ziet en leert over York en zijn vikingverleden. Daarna werd het tijd om onze origamipapiertjes maar eens uit onze tassen te halen en het toeristische gedeelte van onze reis voor dat jaar af te sluiten.
Daar staande, fantaseerde ik er lustig op los en zag zo`n theatervoorstelling in de 16e eeuw helemaal voor me. Stel je voor; een relatief kleine ruimte, volgepakt met zittende en staande mensen, die, meelevend met de voorstelling, ook nog eens luidkeels hun mening zullen hebben verkondigd. Dat moet toch af en toe een gekakel van jewelste zijn geweest. Mocht er onverwachts dan ook nog eens een regenbui neervallen, was de hectiek natuurlijk helemaal niet meer te overzien.
We hebben daar met z`n viertjes een aardig tijdje doorgebracht. We probeerden de zitplaatsen uit, waanden ons even acteur op het toneel en kwamen tot de conclusie, dat we het alleen maar jammer vonden, dat we te vroeg waren gekomen, want we hadden het graag af gezien. Natuurlijk heb ik voordat we vertrokken nog even mijn steentje bijgedragen in de vorm van één brick. Haha, een klein stukje Globe is dus van mij. Nou dat is een leuk idee hoor. Al met al een heel herinneringsvol bezoek wat ik nooit zal vergeten en als ik nu het theater wel eens op de BBC zie, kan ik me er een goede voorstelling van maken.
En we gingen verder. Na nog een bezoek aan Windsor Castle, waar de brand van 1992, nog goed te zien was, arriveerden we in York.
We logeerden bij Jim, een markant figuur en oud-zeeman, die elke ochtend, luid zingend, in zijn interlockje, onze eitjes stond te bakken. Ik kende Jim al, want zijn B&B "The Chimney`s" [met 3 grote schoorstenen in zijn kleine stadsvoortuintje] had ik al eerder op één van onze vakantiereizen met Karel bezocht. In York waren we nog één keer de toerist en hebben we als laatste activiteit nog het fantastische Yorvik Centre bezocht. Een "Experience of a lifetime", waarbij je. ondergronds, in een bootje, door de opgravingen van York uit de Vikingtijd, vaart en zo een heleboel ziet en leert over York en zijn vikingverleden. Daarna werd het tijd om onze origamipapiertjes maar eens uit onze tassen te halen en het toeristische gedeelte van onze reis voor dat jaar af te sluiten.
