 |
Op de foto staat een afbeelding van een bijzondere klok. Wie er goed naar kijkt, kan zien, dat ik de wijzers op een actuele tijd heb gezet. Wij kochten, hem op "the Isle of Man", tijdens één van onze vakanties daar. Volgens onze vriend en eilandbewoner Maurice, die helaas veel te vroeg overleden is, was deze "backwards clock" iets speciaals van het eiland, maar ik ben, tot mijn spijt, vergeten was hij er over heeft verteld. Een beetje dom natuurlijk en hem er nog eens om vragen, kan ik, begrijpelijkerwijs, ook niet meer.
Hij heeft jarenlang bij ons in de kamer gehangen en deed zijn werk tot volle tevredenheid. Ik vond hem leuk en was er op het laatst helemaal aan gewend. Ik keek er altijd op, als ik de tijd wilde weten en na een tijdje dacht ik automatisch "andersom". Blijkbaar hing hij toch teveel in de zon, want de triskelion [de kenmerkende afbeelding van het eiland, tw. de drie benen in een cirkel, die midden op de klok staat, is zijn rode kleur helemaal kwijt geraakt. Wel is de spreuk in de typerende keltische letters en in de taal van het eiland [Het "Manx"] tw. "Traa dy-liooar" [time enough] goed zichtbaar gebleven.
Op een gegeven moment hield hij er mee op en was met geen enkel batterijtje weer op gang te krijgen. In de jaren daarna heb er vele malen mee in mijn handen gestaan, terwijl ik me afvroeg wat ik er toch mee moest doen. Moeite doen om het uurwerkje te vervangen, zag ik niet zitten, bang dat zo`n anti-kloksgewijs draaiende klok hier nogal lastig te krijgen zou zijn en wegdoen was voor mij helemaal geen opties, want daarvoor zaten er teveel herinneringen aan vast. Tijdens onze verhuizing naar Grootebroek in 2017, belandde hij in een doos met spullen, waar ik op dat moment even niet wist wat ik er mee moest doen. Gisteren had ik genoeg moed verzameld, om die doos maar eens leeg te halen. Het resultaat van die actie was, wat de klok betreft eigenlijk al bekend. Ik stond weer met die klok in mijn handen en wist nog steeds niet wat ik er mee moest doen.
Vanmiddag ben ik gaan googelen of iets kon vinden over de betekenis van terugdraaiende klokken op het eiland Man. Het enige wat ik vond was een artikel, dat er na jaren weer een "backwardsclock clock" was teruggehangen op een historische plek in een pub op het eiland Wight. Dat was dus, helaas, het verkeerd eiland en over een bepaalde betekenis, voor welk eiland dan ook, was niets te vinden. Wat me tijdens die google-sessie wel duidelijk werd, was dat het waarschijnlijk niet iets typisch "Manx" was, want ik zag aanbiedingen van deze klokken overal vandaan. De meesten ervan kwamen ehter wel uit het Verenigd Koninkrijk, waar het eiland Man een onderdeel van is.
Ben ik dan een illusie armer. Nee, niet echt, het maakt me allemaal niet zoveel uit. Voor mij blijft het een sublieme herinnering aan het prachtig eiland Man, vol met treintjes en trams, maar helaas ook aan een kapotte klok, waarvan ik niet weet wat ik er mee moet doen en waarvan ik geen idee heb of het iets met het eiland Man te maken heeft. Maar ja, dat is ook een beetje mijn eigen schuld. Had ik maar wat beter naar Maurice moeten luisteren of liever gezegd, had ik zijn woorden maar wat beter op moeten slaan.
