Frankrijk
In 2007 wilden we eens een andere kant op in onze vakantie en daarom zetten we de neus van onze auto richting een land, dat weliswaar voor de meeste van onze landgenoten een grote trekpleister is, maar wat wij, als fervente anglofielen nauwelijks kenden; tw. Frankrijk. Het lag ver buiten onze confortzone en wat natuurlijk ook niet hielp was dat er van die 5 jaar Franse taalles van mij op de MMS, niet veel was blijven hangen, terwijl Karel de taal helemaal niet sprak.
Om ons nog een beetje houvast te geven, hadden we een vakantieparkformulie uitgezocht, die we kende dus gingen we naar Centerparcs Les Bois-Francs bij Verneuil-sur-Avre; een park dat in één dag te bereiken was ten westen van Parijs, en de oostgrens van Normandië. Het gebied was niet erg bekend als toeristengebied en leek ons daardoor aantrekklijker dan de grote toeristengebieden.
Het werd een vakantie waar ik eigenlijk nauwelijks aan terugdenk. Het was wel een bijzonder om eens in een totaal andere omgeving te zijn, maar helaas, onze eerste Franse vakantie was niet "je van het". Ook de reis erheen; tw. de trieste en saaie kustweg E40 en A16 door Belgie en het netwerk van snelwegen rond Lille, waar ik hopeloos kwam vast te zitten, hielp niet, om er een leuke ervaring van te maken.
Er waren echter twee gebeurtenissen, die beslist niet vallen, in die saaie catagorie. Ten eerste, de regelrechte topper in de vorm van een bezoek aan de kathedraal van Chartres. Wat Karel ervan dacht, weet ik niet, maar ik vond het fantastisch met als absolute extra, dat gigantische labyrinth op de vloer. Jammer dat er zonodig allemaal stoeltjes op stonden, maar ja, die moest ik dus maar even wegdenken. [zie https://avalon045-avalon.blogspot.com/2011/09/labyrinth-in-de-kathedraal-van-chartres.html]
En dan.......die Franse agenten! Ik stond een beetje halfbakken in de berm geparkeerd, langs een nogal drukke weg, omdat ik een foto wilde maken. Ineens zie ik die agenten aankomen en ik bevroor, want die parkeeractie was [om in stijl te blijven] niet echt "Comme il faut". En dan zo`n begroeting! Van alle commotie is de foto niet eens helemaal scherp.
Het zoeken was even een klus, maar nu ik namen en andere info over deze plaatsen gevonden heb, krijg ik ineens een heel andere kijk op die vakantie en dat is zeker de moeite waard. Weliswaar 18 jaar na datum, maar ja, beter laat dan nooit.
Om ons nog een beetje houvast te geven, hadden we een vakantieparkformulie uitgezocht, die we kende dus gingen we naar Centerparcs Les Bois-Francs bij Verneuil-sur-Avre; een park dat in één dag te bereiken was ten westen van Parijs, en de oostgrens van Normandië. Het gebied was niet erg bekend als toeristengebied en leek ons daardoor aantrekklijker dan de grote toeristengebieden.
Het werd een vakantie waar ik eigenlijk nauwelijks aan terugdenk. Het was wel een bijzonder om eens in een totaal andere omgeving te zijn, maar helaas, onze eerste Franse vakantie was niet "je van het". Ook de reis erheen; tw. de trieste en saaie kustweg E40 en A16 door Belgie en het netwerk van snelwegen rond Lille, waar ik hopeloos kwam vast te zitten, hielp niet, om er een leuke ervaring van te maken.
Er waren echter twee gebeurtenissen, die beslist niet vallen, in die saaie catagorie. Ten eerste, de regelrechte topper in de vorm van een bezoek aan de kathedraal van Chartres. Wat Karel ervan dacht, weet ik niet, maar ik vond het fantastisch met als absolute extra, dat gigantische labyrinth op de vloer. Jammer dat er zonodig allemaal stoeltjes op stonden, maar ja, die moest ik dus maar even wegdenken. [zie https://avalon045-avalon.blogspot.com/2011/09/labyrinth-in-de-kathedraal-van-chartres.html]
En dan.......die Franse agenten! Ik stond een beetje halfbakken in de berm geparkeerd, langs een nogal drukke weg, omdat ik een foto wilde maken. Ineens zie ik die agenten aankomen en ik bevroor, want die parkeeractie was [om in stijl te blijven] niet echt "Comme il faut". En dan zo`n begroeting! Van alle commotie is de foto niet eens helemaal scherp.
Maar terug naar 2025. Ineens vanmorgen, foto's doorkijkend om puzzeltjes van te maken voor Jigidi, ontdekte ik dat er toch wel hele mooie plaatjes tussen zaten. Net als al mijn andere foto's waren ze gelukkig wel netjes uitgezocht. Ze stonden als jpg's in mappen en als pdf op een verzamelbestand, maar (ook weer behalve Chartres), heb ik nergens de moeite genomen, om er een plaatsnaam bij te zetten.
Al zoekende in Google Lens kom ik er nu achter dat ik toch wel heel bijzondere dingen heb gezien. O.a. het prachtige grote "Chateau dÁnet" [fotorij 1]; de uitgestrekte tuinen, waarin de majestueuze ruine van "Chateau de la Ferté-Vidame" zich bevindt [losse foto 1]; de absolute nummer 1 rotonde van mij in het Foret de Dreux, genaamd "Le pavillon du Carré [losse foto 2]; het prachtige oude centrum met zijn vakwerkhuizen in Nogent-le-Roi [fotorij 2] en dan op de terugweg die oude en vreemde tunnel die genoemd is naar de vliegenier Wilbur Wright, waar ik dank zij Karel toch maar een heel mooi plaatje van heb [laatste foto].
Het zoeken was even een klus, maar nu ik namen en andere info over deze plaatsen gevonden heb, krijg ik ineens een heel andere kijk op die vakantie en dat is zeker de moeite waard. Weliswaar 18 jaar na datum, maar ja, beter laat dan nooit.
