Seniorenkoffie

Als mijn Karel een afspraak heeft bij een of andere polikliniek in het ziekenhuis breng ik hem daar natuurlijk even heen [en terug :-)], dat is voor mij een logische zaak. Maar hoe ik de tijd, dat hij in het ziekenhuis is, moet invullen heb ik na al die jaren nog steeds niet tot volle tevredenheid kunnen oplossen. De auto parkeren [kosten 2.30 euro] en naast hem in de wachtkamer gaat me, zolang hij niet echt hulp nodig heeft, een beetje te ver en wat rond rijden totdat hij klaar is wordt me met de huidige brandstofprijzen een beetje te gortig. Ook heen en weer rijden naar huis is geen optie. Dat is 30 km extra, wat ook niet echt gezond is voor je portemonaie. Boodschappen sparen is een idee, maar dan moet je ze wel hebben en niet zo als vandaag de afspraak hebben op maandagmorgen.

Sinds Karel een mobieltje heeft is het een beetje eenvoudiger geworden. Hij kan me nu tenminste bellen als hij klaar is. Dat was in het verleden wel anders, want toen kon ik eigenlijk niets anders doen dan in de buurt een parkeerplekje zoeken en af en toe eens kijken of hij al stond te wachten buiten. Nu heb ik iets meer vrijheid en ga meestal even koffie halen bij MacDonald`s. langs de A7. Mopperaars zeggen vaak dat de koffie daar niet te drinken is, maar ik vind die lekkere sterke koffie prima. Wordt ik tenminste goed wakker.

Zo ook vanmorgen. Ik bestelde mijn koffie en het vrouwtje achter de balie beantwoorde mijn bestelling met een wedervraag. "Mag ik vragen hoe oud U bent?".

Ik: "Waarom wilt U dat weten?"

Zij: "Bent U 65+?"

Ik: "Ja"

Zij: "Dan moet U in het vervolg seniorenkoffie vragen, dat is goedkoper".

Ik: "Dat is een goede tip, zal ik doen. Ik heb het nooit geweten. Heel hartelijk bedankt."

Grinnikkend met de volle koffiebeker in mijn hand liep ik naar een tafeltje. Wat zal ik doen? Me naar mijn leeftijd gaan gedragen en mijn bol wol tevoorschijn halen om mutsjes te gaan haken, of mijn tablet uit mijn tas halen en de gratis wifi gaan gebruiken om mijn facebook items te gaan nakijken. Ik koos voor het laatste.

Wachtende op de internetverbinding bedacht ik me ineens wel iets anders. Ik vond het antwoord op iets wat ik me al vaker had afgevraagd, als ik daar zat te wachten op een belletje. Het was me altijd al opgevallen dat er meerdere leeftijdsgenoten van hun krantje zaten te genieten met even zovele koffiebekertjes op de tafel. Het antwoord was simpel, Die wisten natuurlijk al veel langer van die goedkope koffie.