De griepprik

[Uit:  "Het merkwaardige [corona] jaar 2020"]

We hebben donderdag 29 oktober de griepprik gehaald. Vanwege de "anderhalve meter regel" kon dat niet plaatsvinden bij de huisarts in de praktijk, dus werd het hele gebeuren verplaatst en werden we opgroepen om naar sporthal de Kloet te komen. Slim natuurlijk, want in die sportzaal is ruimte genoeg. En, bedacht ik me later, kom ik zowaar, ook nog eens in een sporthal. Is het niet voor sporten, dan maar vanwege de griepprik.

Nieuw was, dat ik nu niet alleen een oproep had voor een griepprik, maar ook voor een pneumococcenvaccinatie. Op het bijgevoegde formulier las ik dat die aan alle mensen geboren tussen 1941 en 1949 werd aangeboden. Zodoende had ik, met een geboortejaar 1945, niet één, maar twee injecties in het vooruitzicht. Wat een woord trouwens "Pneumococcenvaccinatie" , dat krijg ik alleen maar foutloos in dit stukje, door het woord ergens op het net te zoeken en dan via knopieren en plakken in de tekst te plaatsen.

Maar goed, ik was met Karel op weg naar de Kloet, kom er binnen, lever de oproepen in en we worden, Karel naar links [tafel 4] en ik naar rechts [tafel 5] verwezen. Aan die laatste hing een Aviertje, waarop ik kon lezen, dat de griepprik in de linker- en die andere met dat moeilijke woord, in de rechterarm zou worden gegeven.

Verdorie, dat werd lastig. Normaal maakte ik even mijn ene arm bloot en dan was het zo gepiept. Nu moesten beide armen bloot, dus jas en trui moesten uit en erger, die kon ik nergens kwijt. Na wat gehannes met al die dikke kledingstukken, stond ik daar, met mondkapje op, trui om mijn nek en jas tussen mijn benen. Daar ze aan tafel 6 even niets te doen hadden, zagen ze hun kans schoon. Als een willoos slachtoffer kreeg ik van twee kanten tussen tafel 5 en 6 van twee witte jassen, tegelijk beide injecties. Ik moest zo lachen dat ik er helemaal niets van heb gevoeld. 

Het was een prachtmoment dat op mijn verzoek even werd vastgelegd door de tweede medewerker van tafel 6. Die heeft de foto voor mij doorgemaild naar de praktijk van onze huisarts, waar ik hem vanmiddag heb opgevraagd en gekregen. Mijn dank voor alles, het was lachen ......en ja dat heeft een mens nodig op zijn tijd. Zeker nu, in deze deprimerende coronatijd.