Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

woensdag 12 januari 2022

Tringgg.........

Vanmorgen om kwart over negen zegt Karel ineens tegen mij: De telefoon ging vanmorgen wel vijf keer over", waarmee hij, in bedekte termen, dus meteen zegt; Je hebt hem niet gehoord". Dat kan kloppen, want ik leg dat ding, als er geen ernstige reden voor is, bewust niet naast mijn bed. Hij hoorde hem dus wel en voelde zich geroepen mij daarvan op de hoogte te stellen. Ik was er niet blij mee en had het ook nog niet gezien, want mijn mobiel vind het blijkbaar nog steeds niet nodig, om de melding van een gemiste oproep boven het vergrendelingsscherm te produceren. Als ik hem nu verder open, zie ik inderdaad de melding van een gemiste oproep met 06 nummer, dat ik niet herken. Mijn reactie, is natuurlijk irritatie en een hele serie vragen. Punt 1, iemand die mij kent, belt niet zo vroeg of het moet wel heel belangrijk zijn, ten tweede, waarom is er dan, geen bericht achtergelaten in de voicemail en ten derde, hoe kom ik er in vredesnaam achter wie dat is geweest, want het laat me niet zo een-twee-drie los. Ik doe het enige wat ik nu kan doen en check de 06 nummers van mijn dochters en eventuele anderen, die op dat moment hadden kunnen bellen. Die waren het niet en ik besluit het hele geval maar uit mijn hoofd te zetten. Als die bewuste beller geen gebruik wil maken van de moderne techniek en andere mogelijkheden, die er tegenwoordig zijn, om zijn verhaal te doen, is dat zijn/haar probleem.

Karel die me hiermee wil helpen, vraagt, welk nummer het is. De arme schat weet nog steeds niet, dat de [vaste] telefoonnummers die hij zo feilloos in zijn geheugen heeft zitten, voor het grootste deel niet meer bestaan en ik vraag me af, in hoeverre hij van het hele telefoongebeuren van de laatste jaren nog iets begrijpt. Ach, het is lief, maar het schiet natuurlijk niet op.

Al met al begin ik er nu over na te denken. Hoe anders is het de laatste jaren geworden. Net toevallig gisteren zag ik een berichtje in de krant dat Steve Jobs, precies 15 jaar geleden, de eerste iphone introduceerde. Pas 15 jaar terug, onvoorstelbaar en hoe kort eigenlijk nog. De vaste telefoon is helemaal op zijn retour. Wie weet nog van die dikke boeken, waarin iedereen`s nummer te vinden was. Het bestaat alleen nog maar digitaal en je moet hemel en aarde bewegen om een nummer te zien. Sterker nog, ik krijg de indruk dat de zaak is omgedraaid. Wilde je vroeger je telefoonnummer aan zoveel mogelijk contacten kwijt, tegenwoordig ben je heel voorzichtig, en kijk je wel degelijk uit aan wie je je 06-nummer geeft. Zelfs bedrijven doen er aan mee. Bij veel websites is het zoeken om [wel of niet] een telefoonnummer te vinden.

Intussen is het al een uurtje of 11 geworden en mijn mobiel en mijn mobiel is nog steeds akelig stil. Dus zo belangrijk is dat telefoontje blijkbaar niet geweest, want dan had ik allang iets gehoord. Bij deze gooi ik het maar weg uit mijn hoofd en ga over tot de orde van de dag.