Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

donderdag 6 januari 2022

Afspraak

Hoe simpel is het leven soms. Hoewel.......ik er af en toe wel eens mijn vraagtekens bij zet of het niet allemaal een beetje al te gemakkelijk gaat.

Neem nou het volgende gevalletje. In mijn mailbox zit een berichtje van de tandarts. Als onderwerp lees ik "Het is weer tijd voor een periodieke controle". Ik bedenk me meteen, dat dit geen slimme keuze is voor een onderwerp, want dan weet ik meteen waar het over gaat en ben ik geneigd, de rest van de mail, de mail te laten.



Toch maar even doorlezend, ontdek ik, dat er, met blauwe letters "Maak afspraak" in staat. Hee, dat is volgens mij nieuw, zou ik dat dan meteen kunnen doen? Meestal nam ik wel even om zo`n ongewenst moment uit te stellen, door een paar dagen later de telefoon te pakken of nog langzamer, er even langs te gaan. Dat kon gelukkig nog steeds, maar toch werd ik nieuwsgierig en klikte de link [want dat was het, dat had ik intussen wel begrepen] aan. In no time werkte ik een kleine lijst met persoonsgegevens door en zat ik in de afspraken-agenda van de tandarts. Oei, dat was vreemd. Dit werkte alshetware andersom. Ik moest nu zelf actie ondernemen en niet zoals vroeger afwachten, welke datum de receptioniste me voorstelde. Een beetje verbluft, maakte ik uiteindelijk een afspraak.

Achteraf bedenk ik me ineens, dat het helemaal niet zo bijzonder was. Ik had het eigenlijk al veel vaker gedaan. Een afspraak voor bloedprikken, de boosterprik, en nu ook de tandarts, allemaal afspraken, die ik maakte, op de bank met mijn voeten op tafel en de laptop op mijn knieën. Toch, hoe eenvoudig dat het ook klinkt, zo simpel was het natuurlijk niet. Je moet eerst wel weten hoe het allemaal werkt en om daar achter te komen is verre van simpel. Soms gaan er uren van gemopper [zacht uitgedrukt] en uitproberen aan vooraf en is het een grote overwinning als het uiteindelijk lukt. Vaak doe ik dat alleen, maar ook wel in een samenwerking met mijn kinderen. In dat laatste geval is dan een "Wat de een niet weet, weet de ander wel weer" en het moet wel heel raar lopen, als we er dan met z`n allen niet uit komen.

Oh....en om nog even terug te komen op die tandarts afspraak. Natuurlijk,zat de bevestigingsmail, bijna nog voordat ik klaar was in de mailbox. En....zo hoort het ook.