Vanaf 2005 schrijf ik korte stukjes in dit digitale dagboek. Dat kunnen er drie per week zijn, maar soms ook, schrijf ik maanden niet. Waarover ik schrijf, dat kan vanalles zijn. Heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Op de foto hierboven sta ik, in de zomer van 1987 in de tuin van één van de grote herenhuizen in het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen. Daar stond een grote "spiegelbol", waarmee ik mezelf op de gevoelige plaat zette. Een selfie dus van ruim 35 jaar oud en ook van ver voordat dat het woord "selfie" werd uitgevonden. Erg scherp is de foto helaas niet, maar ja, wat kan verwachten van zo`n oude foto, die al heel wat heeft meegemaakt vanaf een opname op een 35 mm fotorolletje tot een computerbestandje in het digitale tijdperk. Toch vind ik hem nog steeds de moeite waard om hem eens in het zonnetje te zetten.

maandag 30 mei 2022

"Bushalte-huisje"



De opzet van het hoofdstuk 'Langs Westfriese wegen" in mijn digidagboek is, dat ik zo af en toe eens zou schrijven over dingen die me opvielen als ik in onze mooie regio rondtoerde.

Bij deze heb ik een voorbeeld, waarvan ik met recht kan zeggen, dat het me pas opviel toen het er niet meer was. Hoewel ook toen eigenlijk nog niet. Dat gebeurde pas toen ik de bovenstaande linker foto in handen kreeg. Toen viel het kwartje. "Huh?", dacht ik, "Waar is dat gebleven?". Ik vond het toen blijkbaar zo apart dat ik er meteen een foto van heb genomen en toch heb ik totaal niet in de gaten gehad dat het na een onbekende tijd weer weg was. Griezelig dat brein van mij, zo onbetrouwbaar als wat!!!

In het centrum van Wervershoof maakte ik op 30 oktober 2005 een foto van dit "bushalte-huisje". Hoewel, ik vind het eigenlijk maar een oneerbiedige naam voor het chique optrekje wat er stond en mijn vraag blijft dus: "Is dit echt zo stilzwijgend verdwenen of heb ik even iets gemist?" Ik twijfel er niet aan dat er een goede reden voor was om het weer weg te halen, maar ik blijft het reuze zonde vinden.

Helaas het nieuwe bushokje is eentje van duizend in een dozijn. Op mijn foto van 2 februari 2022 is hij maar een beetje te zien en dat vind ik meer dan genoeg, want het is en blijft een bedroevend alternatief. Jammer allemaal!!!!!




Geschreven: 29 mei 2022
Dagtekening: 30 oktober 2005-2 februari 2022