Ik reed gisteren met dochter Ingrid naast me door Lelystad. Opeen belde mijn telefoon en ik vroeg, zonder erbij na te denken, aan haar om mijn telefoon even te openen en het gesprek af te handelen. Nadat zij de app geopend had, hoorde ik in mijn oren dat de tandartsassistente mij, via die telefoon, iets zei over het niet kunnen doorgaan van een afspraak, die ik heb in April.
Ingrid, die het gesprek wilde overnemen, hoorde ik tegelijkertijd zeggen: "Ik hoor niets". Toen realiseerde ik me het idiote van de situatie. Natuurlijk hoorde zij niets. Ik had hoorapparaten in, die via een app zijn verbonden aan mijn smartphone. Zij hoorde dus helemaal niets, ook niet dat hij overging. En hoewel ze de telefoon in handen had, kon ze er, na het openen van de app, helemaal niets mee.
Intussen probeerde ik met de tandartsdame het gesprek aan de gang te houden en haar uit te leggen dat ik door Lelystad reed en ze maar gewoon moest vertellen wat ze aan mij kwijt wilde. Terwijl ik dat zei, realiseerde ik, dat zij mij ook niet verstond, want mijn stemgeluid was veel te ver van de telefoon verwijderd. Dat kreeg Ingrid intussen gelukkig ook door en zij was zo slim om het apparaat wat dichter bij mijn mond te gaan houden, waarna ik, na een summiere uitleg van "technische problemen", het gesprek voortzette.
De tandartsafspraak werd uiteindelijk netjes verzet, maar ik blijf de eerstkomende weken wel alert op wat er zoal op de deurmat belandt. Lelystad is sowieso al een valkuil wat snelheidsboetes betreft en helaas heb ik, achteraf gezien, echt geen flauw idee meer, of ik die vele overgangen tussen 50- en 70-km stukken op tijd heb kunnen traceren.
Nou..........niks ???
