Heerlijk, ik was weer even een ritje maken en ik prijs het feit, dat ik dat ondanks de torenhoge benzine prijzen dit nog steeds kan doen. Ik had een boodschapje bedacht in Medemblik en reed met een boogje weer naar huis. Mijn doel was de A.C de Graafweg, omdat ik zo af en toe wel even wil zien, hoe het met de werkzaamheden gaat. Ook pikte ik nog even de twee nieuwe rotondes mee op de N239, waarvan de laatste [bij Aartswoud] afgelopen weekend pas was afgekomen.
Om op de A.C. de Graafweg, de frusterende maximum snelheid van 50 km per uur nog een beetje in de voet te houden, stelde ik de cruisecontrol in en tufte ik met een snelheidje van 50/60 vanaf de rotonde van de Verlaat, richting Wognum. Bij de beide stoplichten van Opmeer en Spanbroek stond ik vooraan en ik genoot een beetje gemeen van de enorme sliert die achter me hing toen ik met dat frusterende sukkeldrafje verder reed.
Ineens kwam er een haas van rechts uit de berm. Hij/zij rende voor mijn auto langs en terwijl ik in de remmen ging, besloot het beest, halverweg de linkerweghelft te stoppen, om daarna zo`n vijf meter links voor mij, op de "verkeerde weghelft" met mij mee te rennen. Het was een koddig gezicht, maar uiteraard levensgevaarlijk. Zijn kontje ging razendsnel bij iedere hups op een neer. Ik bleef er met dezelfde snelheid schuin achter rijden en hield mij hart vast, want hoewel er op dat moment geen tegenverkeer was, kon dat natuurlijk heel snel komen.
Toen zag ik ineens een onvermijdelijke tegenligger aankomen. Gelukkig was de chauffeur van de grote vrachtwagen, bij de les en zag mijn paniekerig en onophoudelijk seinen. Vlak voor de vrachtwagen, was het de haas zelf, die een levensreddend besluit nam. Waarschijnlijk toch bang geworden van het bakbeest dat hem naderde, sloeg hij af naar rechts, en weer voor mij langs, schoot hij de berm in. Toen de vrachtwagen mij passeerde, zag ik de chauffeur met een big smile zwaaien en ik ben er van overtuigd, dat wij beiden hetzelfde gevoel hadden een goede daad te hebben verricht.
Verder rijdend, en blij dat het platrijden van een haas vlak voor mijn ogen, me bespaard was gebleven, schoot me maar één ding te binnen. Nl.: "Oh wat jammer, dat ik geen foto of filmpje heb kunnen maken".
