Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

vrijdag 10 februari 2023

Het was me het ritje wel



Vanmiddag had ik mezelf maar weer eens getracteerd op een heerlijk relaxed rondritje door ons mooie Westfriesland. Nadat ik even had geinspecteerd hoe het met de A.C. de Graafweg gesteld was, reed ik, aan het eind daarvan, bij de rotonde richting Nieuwe Niedorp. Bij de afslag op het "50 gedeelte" ging ik er weer af en via de ventweg reed ik op het eind links Nwe Niedorp in. Daar was men druk aan de weg bezig. De helft van de toch al smalle straat lag open en een verkeersregelaar was in geen velden of wegen te bekennen. Niet echt nodig, want het was niet druk, maar toch....ik moest een behoorlijk lang stuk aan de linkerkant van de weg rijden. Halverwege bleef ik hangen achter een voetganger, want zelfs die had, dat smalle deel van de weg nodig om zijn weg te vervolgen, en toen hij in de gaten kreeg, dat ik achter hem reed, maakte hij een beetje paniekerig plaats. Zo onbeholpen zelf, dat hij bijna het water in kukelde. Met een schuchter bedankje [lekker handig, door het dichte raam] ging ik langs hem heen. Aan het eind van de weg, moest ik de N242 weer op, want linksaf [richting Jumbo] was helemaal afgesloten.

Na een korte blik op de folly`s [ze zijn nu zo goed te zien met de kale bomen en ik moet altijd even kijken] trok ik de auto totaan de eerstvolgende rotonde [van Kolhorn en Abbekerk] op naar de 100 km per uur. Op het moment dat ik op de rotonde mijn blik naar het asfalt richtte, vanwege de bocht om hem te verlaten, zag ik in mijn ooghoek, in een nanoseconde, een hele grote legerhelicopter van rechts naar links heel laag over de weg vloog. "Huh, wat doet die nou hier?", dacht ik meteen. Weer opkijkend na de bocht was hij verdwenen en hoe ik ook speurde, hij was in geen velden of wegen meer te zien. Zou hij geland zijn bij één van de boerderijen?? Een beetje voorzichtig zoekend, want als ik het een beetje veilig wilde houden, ging dat niet zo best, keek ik op de erven van de komende boerderijen, maar dat ding was weg en bleef weg. En daar had je het dan weer; natuurlijk begon ik mezelf af te vragen, of ik dat ding wel echt had gezien. Het was zo kort en ja ik ben niet meer zo piep. Doorrijdend tot Middenmeer, ging ik bij de rotonde meteen rechtsaf en reed ik de polder weer in. Na nog wat omzwervingen daar [o.a. even langs het vliegveld] belandde ik bij wat grote kassen, waar ik het zoveelste bord passeerde met het mysterieuze opschrift [iets van AMSI en nog wat] en ineens werd ik wakker. Zou dat Microsoft zijn, daar aan de westkant van de A7?. Mijn vorige poging daar een kijkje te nemen was mislukt, omdat ik de weg niet kon vinden, dus nieuwsgierig geworden reed ik via de borden inderdaad onder de A7 door. En daarna kreeg ik een beetje kippenvel. In de verte zag ik allemaal gele hesjes, die de automobilisten opvingen en [dacht ik] vragen wat ze hier zoal te zoeken hadden. Bij de tweede post, die ik ook al zag, stond een wachthuisje en kreeg ik de indruk dat de weg ophield. Op dat moment dacht ik "Okee, jongens, ik heb genoeg gezien" en ik maakte dat ik wegkwam. Gelukkig kwamen ze me niet achterna!

Uiteindelijk reed ik weer naar de N240 en tot mijn verbazing, zag ik vlak voor Medemblik weer die groene legerhelicopter vliegen. Nu nog veel dichterbij en dus groter ook. Weer vloog hij van rechts naar links over de weg en net zo laag als de eerste keer. Yesss....!! Wat dat ding daar deed vertelt het verhaal helaas niet, maar één ding weet ik nu wel. Er mankeert gelukkig nog niets aan mijn waarnemingsvermogen. Pffffff.........het was me het ritje wel!