Onze dochter Suzanne is de Ajaxied van de familie en natuurlijk wordt daar nog al eens over gesproken. Ik vind het een prestatie, dat ze dat kan want, tijdens bergen en vooral dalen, blijft ze, door dik en dun, lid. Aan de andere kant bewijst ze daarmee ook, dat het gewoon ook leuk kan zijn, en dat niet alle fans, de boel zo nodig kort en klein moeten slaan.
Toen we 3 dagen terug door de Bijlmer reden, kwamen we natuurlijk langs de Arena, want zeg nou zelf, daar kan je nauwelijks omheen. Ineens begon Suus erover, dat we hier ook liepen, toen dat enorme gebouw nog in aanbouw was. "Ik heb er nog foto`s van" zei ze en vervolgde: "Diezelfde dag zijn we nog bij "De Meer" geweest, om er afscheid van te nemen". Ik antwoordde meteen: "Oh, ja, nu je het zegt, dat we dat allemaal gedaan hebben, herinnerde ik me nog wel, maar foto`s?"
Eenmaal terug, waren de foto`s bij Suus snel opgezocht. Gelukkig stond er achterop de foto "03-96" gedrukt, waardoor meteen mijn vraag, wanneer het geweest was, opgelost werd. Thuis ben ik nog eens door mijn foto-archief gegaan, maar kwam tot de conclusie, dat ik ze echt niet meer had, en realiseerde me dat dit waarschijnlijk de zoveelste slachtoffers zijn, van een overijverige opruim/weggooi-sessie van echtgenoot Karel.
In haar Ajaxmap vond ik behalve de bewuste foto`s nog meer. Ook waren we erbij toen op 16 februari 1996 onze ex-plaatsgenoten Frank en Ronald de Boer de Westfriese Flora openden. Ook dat wist ik niet meer, maar mijn arm op één van de foto`s is het onweerlegbare bewijs dat ik er was. Wie de foto`s heeft gemaakt, vertelt het verhaal niet [waarschijnlijk Suzanne zelf], maar ik herken de mouw van mijn trui.Door de jaren heen en door bergen en dalen bleeft Suus lid van de supportersclub. Ze heeft er voor gezorgd, dat ook ik de Arena kon zien, tijdens één van de vele familiedagen en ik vond het geweldig om daar zomaar te zijn.
Ze kocht één aandeel van Ajax. Helaas, rijk werd ze er niet van, maar het was en is, een mooie leer om te ervaren, hoe zo`n aandeel werkt en het hoe bedrag schommelt, in winst of [helaas vaker] verlies. Ik ging met haar mee als we weer eens wissellijsten moesten kopen bij Ikea, om het zoveelste legpuzzel van het Ajaxteam aan de muur te hangen. In onze huisvriend Arie vond ze een waardige medestander, getuige de foto`s die ik maakte tot in de kanaaltunnel toe.
Mooie herinneringen...............
