Zelfscannen
Ik was al een tijdje niet bij de Lidl in Hoorn geweest en dat zou ik merken ook. Het begon al toen ik een winkelwagentje pakte.
Op het handvat zat een nieuwe houder, waarin je duidelijk een smartphone kan plaatsen. “Huh, niet zo handig”, was mijn eerste gedachte, want als je tijdens het boodschappen doen, je winkelwagentje en daarmee dus ook de telefoon even uit het oog zou verliezen, kon die er [zo leek op het eerste gezicht] door onbevoegden, zomaar worden uitgehaald. Gelukkig zag ik, na een beetje verder kijken, dat er toch wel goed over was nagedacht, want je kon, door zijkanten van de houder, naar binnen te klappen, het apparaat vastzetten. Maar, hoewel ik meestel wel voor iets uitproberen ben, heb ik me er toch maar even niet aan gewaagd.
Eenmaal binnen ging het al vanouds, totdat ik bij de zelfscan kwam. Het was er druk en alle zelfscan-kassa`s waren bezet. Ik ondernam een spurtje, toen ik een dame, haar kassastrook uit het kassa-apparaat zag halen, en scande daar snel mijn net sinaasappels in. In de haast, had ik al wel gezien, dat er een groot plateau links naast de kassa`s was geplaatst, wat ik nog nooit eerder had gezien en waarop met grote letters het woord "weegschaal" te lezen was. Ik schonk daar verder geen aandacht aan, wetende dat ik niets te wegen had. Toen ik na de sinaasappels, mijn crackers wilde scannen, kon ik dat niet, want het scherm van de kassa gaf aan, dat ik die sinaasappels op de weegschaal moest leggen. “Huh?”, dacht ik, “Een net sinaasappels is toch al gewogen?” Na een paar vruchteloze pogingen om door te gaan, heb ik, me nogal onnozel voelend, gedaan, waar dat scherm om vroeg en jahoor, ik kon weer verder. Ik scande een pak crackers in en weer vroeg het scherm, om het artikel op de weegschaal te leggen. Toen had ik het wel even gehad, want ik snapte er helemaal niets meer van. Een medewerkster, die me blijkbaar nogal zag klungelen, kwam naar mij toe en vertelde me dat tegenwoordig alle gescande artikelen op de weegschaal moeten worden gelegd en dan, nadat de prijsaanduiding op het kassascherm groen is geworden, je verder kan. Na haar verhaal werd me nog even fijntje gewezen op de uitleg, die levensgroot boven de kassa hing.
Tja…. wat moet ik dan nog zeggen. Eigenlijk maar één ding. Sorry…., maar iedereen die mij kent, weet, dat lezen is niet mijn sterkste kant is en zeker niet na een sprintje bij drukke kassa`s en daar komt nog bij dat het woord "weegschaal" me ook nog eens op het verkeerde been zette. Ik had niets te wegen, dus waarom zou ik dan alles op een weegschaal leggen. Dat deze handeling ter controle is toegevoegd is achteraf gezien wel duidelijk, maar toch ontkom ik wederom niet aan de gedachte, dat onze medemens, die het niet zo nauw neemt, het je soms behoorlijk lastig kan maken.
Op het handvat zat een nieuwe houder, waarin je duidelijk een smartphone kan plaatsen. “Huh, niet zo handig”, was mijn eerste gedachte, want als je tijdens het boodschappen doen, je winkelwagentje en daarmee dus ook de telefoon even uit het oog zou verliezen, kon die er [zo leek op het eerste gezicht] door onbevoegden, zomaar worden uitgehaald. Gelukkig zag ik, na een beetje verder kijken, dat er toch wel goed over was nagedacht, want je kon, door zijkanten van de houder, naar binnen te klappen, het apparaat vastzetten. Maar, hoewel ik meestel wel voor iets uitproberen ben, heb ik me er toch maar even niet aan gewaagd.
Eenmaal binnen ging het al vanouds, totdat ik bij de zelfscan kwam. Het was er druk en alle zelfscan-kassa`s waren bezet. Ik ondernam een spurtje, toen ik een dame, haar kassastrook uit het kassa-apparaat zag halen, en scande daar snel mijn net sinaasappels in. In de haast, had ik al wel gezien, dat er een groot plateau links naast de kassa`s was geplaatst, wat ik nog nooit eerder had gezien en waarop met grote letters het woord "weegschaal" te lezen was. Ik schonk daar verder geen aandacht aan, wetende dat ik niets te wegen had. Toen ik na de sinaasappels, mijn crackers wilde scannen, kon ik dat niet, want het scherm van de kassa gaf aan, dat ik die sinaasappels op de weegschaal moest leggen. “Huh?”, dacht ik, “Een net sinaasappels is toch al gewogen?” Na een paar vruchteloze pogingen om door te gaan, heb ik, me nogal onnozel voelend, gedaan, waar dat scherm om vroeg en jahoor, ik kon weer verder. Ik scande een pak crackers in en weer vroeg het scherm, om het artikel op de weegschaal te leggen. Toen had ik het wel even gehad, want ik snapte er helemaal niets meer van. Een medewerkster, die me blijkbaar nogal zag klungelen, kwam naar mij toe en vertelde me dat tegenwoordig alle gescande artikelen op de weegschaal moeten worden gelegd en dan, nadat de prijsaanduiding op het kassascherm groen is geworden, je verder kan. Na haar verhaal werd me nog even fijntje gewezen op de uitleg, die levensgroot boven de kassa hing.
Tja…. wat moet ik dan nog zeggen. Eigenlijk maar één ding. Sorry…., maar iedereen die mij kent, weet, dat lezen is niet mijn sterkste kant is en zeker niet na een sprintje bij drukke kassa`s en daar komt nog bij dat het woord "weegschaal" me ook nog eens op het verkeerde been zette. Ik had niets te wegen, dus waarom zou ik dan alles op een weegschaal leggen. Dat deze handeling ter controle is toegevoegd is achteraf gezien wel duidelijk, maar toch ontkom ik wederom niet aan de gedachte, dat onze medemens, die het niet zo nauw neemt, het je soms behoorlijk lastig kan maken.