Dit zijn eigenlijk wel twee heel bijzondere foto`s in mijn collectie. Iedereen kent wel de vorm van het eiland van Groot Brittannië en als je dan een schuine lijn trekt van linksonder naar rechtsboven dan heb je aan het uiteinde van die lijn aan de kust de plaatsen waar deze foto`s genomen zijn.
De eerste is op 3 september 2000 genomen op in Lands End in het uiterste zuidpuntje van Cornwall en de tweede op 19 juni 2003 bij John O’Groats in Caithness in het uiterste noordoosten van Schotland. Beide plaatsen om nooit te vergeten. In het zuiden was het een kermisachtige vertoning waar het stervensdruk was en in het noorden stormde het zo erg dat de boot naar de Orkney eilanden het bijna liet afweten. Dat lag ons eigenlijk veel beter.
Toch hebben we de Orkney eilanden bereikt. Hier hoorde ik de geschiedenis van Scapa Flow en bezocht Skara Brae de best bewaarde neolitische nederzetting, die tot nu toe gevonden is. Je kan zelfs in de huizen lopen. Sommigen zijn zo goed bewaard gebleven dat slechts het dak verdwenen is, maar verder was het stenen gedeelte van het huis helemaal intact. Het gaf me een eigenaardig gevoel om te lopen op dezelfde grond en stenen vloer waar vijf eeuwen geleden ook mensen hadden geleefd en gelopen. Dan gaat mijn fantasie toch aardig met me aan de loop hoor. Hoe zouden ze geleefd hebben?, Hadden ze ook boze buien, vertelden ze elkaar moppen, gingen ze bij elkaar op visite, etc. etc. Via verdere opgravingen is er wel wat bekend van hun levenswijze maar ja dat kan je toch niet controleren en vragen aan die mensen kan je het al helemaal niet.
Dit is één van mijn foto`s van een huis, waarop je duidelijk kunt zie waar de slaapplaats was. Verder in het midden de plek waar het vuur gestookt werd. Het ziet er zo allemaal niet zo comfortabel uit, maar met alles erop en eraan zal het best een fijn huis geweest zijn. Na een korte, natte en donkere stop bij de "Ring of Brodgar", waar we nauwelijks iets hebben gezien, was de terugweg met de boot nog erger. De golven sloegen over het dek heen en alle kinderen die nog daar buiten waren, moesten zo snel mogelijk naar beneden, want anders zouden ze overboord slaan. Toch is dat weer geen uitzondering daar. Niet voor niets is, “Sorry for the weather”, een veelgehoorde uitspraak van de "locals". Van mij hoeft dat sorry echter niet, het was geweldig, en dit bezoek staat nog steeds in de top drie van mijn vakantie-ervaringen.
