Eindelijk!!!!! Ik heb een hoop stampij gemaakt dat het zo vreselijk lang moest duren en of dat nou echt niet anders kon, en daar neem nog steeds niets van terug. Diep in mijn hart weet ik het natuurlijk wel. Ik mag niet mopperen, want voor onze kinderen, waarvan er twee al boven de 50 zijn en er twee tot een risicogroep behoren, duurt het nog veel langer. Daarbij moeten ze alle drie gewoon doorwerken, corona of niet.
Gisteren kwam dan toch nog overwachts de oproep. Zowel Karel als Margo Goldstein hadden de oproep op een zaterdag gekregen, dus had ik, via de tussenpozen van hun beider leeftijden, berekend, dat het komende zaterdag een spannende dag zou worden. Die zenuwen zijn me gelukkig bespaard gebleven.
Een stuk opgeluchter pakte ik de tweede fase aan. Een afspraak maken! Ik was al voorbereid op een lange wachttijd, maar na 20 minuten in de wacht te hebben gestaan, werd ik steeds beroerder. Wat moet ik nou? Afbreken? Daar schiet je niets mee op, maar wachten? Ik kon nergens ontdekken of het een gratis nummer was en met zulke tijden aan de telefoon, was het maar de vraag hoe mijn telefoonabonnement zich ging gedragen. Telde het mee voor het aantal belminuten, dan was ik snel door mijn voorraad heen. Na 35 minuten heb ik wanhopig afgebroken, met de gedachte het onder etenstijd nog maar eens te proberen. Om 18.15 deed ik een tweede poging. Het muziekje kwam intussen mijn strot uit en zegende mijn mobiel die ik op luidspreker kon zetten, zodat ik niet constant dat ding aan mijn oor hoefde te houden. Om 18.55 had ik uiteindelijk contact en [over een kleine drie weken] de afspraak gemaakt.
Maar houdt niet op. Door het maken van de afspraak voor Karel wist ik, dat je dan, in no time een afspraak bevestiging krijgt via de mail. Vanmorgen realiseerde ik me dat ik die niet gekregen had. Verdorie, weer een probleem. Weer het afsprakennummer bellen? No way, want 5 kwartier in de wacht vond ik meer dan genoeg. Via, via, kwam ik terecht bij GGD Hollands Noorden en de dame aan de lijn wist me te vertellen dat er een verkeer emailadres achter mijn naam stond. Zij heeft het veranderd maar was vasthouden in haar zeggen dat het onmogelijk was een nieuwe afspraakbevestiging te sturen. Waarom is me volslagen onduidelijk en dat kreeg ik ook niet te horen. Een druk op een knop, is dat nou zo moeilijk? Gelukkig was ze wel bereid om mijn patientnummer door te geven, plus de verzekering dat ik dat ding echt niet nodig had als ik me voor de vaccinatie meldde. Pffffff.....ik geef het op; het zal allemaal wel; zoek het uit; ik maak me niet meer druk en ga als een braaf en timide vrouwtje mijn prik halen.
