Almersdorp. Het heeft met gefascineerd, vanaf het moment, dat ik wist dat ik in Opperdoes zou gaan wonen. Ik had er nooit van gehoord, maar toen ons toekomstige adres Almersdorperweg 8, zou gaan worden [wat uiteindelijk niet doorging], werd ik nieuwsgierig wat, die naam toch betekende. Hoe ik aan de info kwam, weet ik niet meer, maar veel verder dan, dat het, een verdwenen dorp was, bij Opperdoes, aan kust van de toenmalige Zuiderzee, kwam ik niet. Wel bleef ik berichten hierover volgen en langzamerhand werd er voor mij een tipje van de sluier opgelicht.
Dat was ruim 20 jaar terug, in een
tijd, dat ik nog niet zo snel naar een telefoon en Google greep, maar
het weerhield me er zeker niet van, om er eens lekker over te gaan
fantaseren. Natuurlijk was de Wieringermeerpolder er nog niet, en ik
zag het kleine dorpje aan de kust voor mij. Dat zoiets dan ineens in
zee kon verdwijnen sprak natuurlijk enorm tot mijn verbeelding.
Anno 2021, ga ik, net als iedereen, te pas en te onpas,
googelen. Dan lees ik, dat via opgravingen is bewezen dat Almersdorp
al in de Bronstijd bestond en dat het, na een stormvloed in 1334 voor
een groot gedeelte in de golven is verdwenen. Het heeft nog tot de
16e eeuw bestaan en daarna is er niets meer over terug te vinden.
Maar ik ben geen geschiedschrijver, dat laat ik aan
anderen over en ga terug naar het plekje "aan het einde van de
Almersdorperweg". Opgravingen wezen uit, dat de kerk van het
dorp, precies op de plek van de huidige rotonde moet hebben gestaan.
En niet alleen dat. Om de kerk was in die tijd steevast een
begraafplaats en Almersdorp was daar geen uitzondering op. Reden
genoeg er even goed over na te denken, waar ik allemaal overheen rij.
Op 3 april 2021, reed ik Opperdoes uit en zag tot mijn
stomme verbazing het schitterende beeld/kerkje midden op de rotonde.
Oei, dat ze dat zouden neerzetten, dat had ik even gemist. Wat is het
schitterend en het is nu helemaal zo, dat ik, als ik er langskom, ik
even moet denken aan de mysterie van dat verdwenen dorp.
Ja,
het is me het plekje wel. Voordat de rotonde er was, was het een
kamikazekruispunt, later was de rotonde, het mikpunt van suffe
bordenmakers, en nu, is hij voorzien van een juweeltje, dat me tot
mysterieuze fantasieën brengt. Vanmorgen, heb ik hem, op allerlei
manier geprobeerd te fotograferen, maar dat lukte niet echt, want ik werd, bijna, zonder pardon, uit mijn schoenen gereden.
29 juni 2021
Toch moet één ding me nog van het hart. Één feitje had ik bewust uit het stukje gelaten. Niet omdat ik het vergeten was,integendeel, maar omdat ik het niet zo aardig vond, tegenover dochter Suzanne. Toen ze echter bovenstaand stukje las, begon ze er zelf over, en na uitleg, waarom ik het had weggelaten, zei ze met een brede grijs: "Zet het er maar in hoor!". Dus bij deze:
Toen we kort, nadat ik voor de eerste keer het kerkje zag, eens samen over de rotonde reden, riep zij uit: Wat staat daar nou voor een raar ding midden op de rotonde?". Een beetje beledigd heb ik toen even uitgelegd, dat het het verdwenen kerkje van Almersdorp was en hoe enthousiast ik er over was, toen ik het ontdekte. Toen werd het stil naast mij. Echter niet in mijn hoofd. Een stemmetje riep daar: "Cultuurbarbaar!!!"
Woensdag 7 juli 2021
Toen ik, een paar dagen geleden, de uitzending had gezien van de officiële onthulling van het "kerkje" op de rotonde, zag ik dat er een info-bord was geplaatst bij de brug op de Almersdorperweg. Vandaag ben ik dus nog maar even teruggekeerd om ook dit vast te leggen.
