Op deze blog schrijf ik allerlei stukjes uit mijn jeugd, gezin en andere zaken, die mij op dat moment bezig hielden.
Op mijn tweede blog heb ik mijn creativiteit los gelaten. Was het eerst borduren en breien, nu is het bijna alleen nog maar haken wat me heerlijk van de straat houdt.
Avalon`s creablog: http://avalon022.blogspot.com/

Vanaf 2005 hou ik een digidagboek bij. Ik heb hierin over vanalles geschreven. Soms schrijf ik drie stukjes in een week en soms duurt het maanden voordat ik weer inspiratie krijg om iets op te schrijven. Dat kan dus vanalles zijn, heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Alle verhaaltjes staan sowieso in pdf formaat ergens prive op laptop of externe schijf, maar ik heb besloten om zo langzamerhand alle verhaaltjes alsnog te publiceren op deze blog. Veel leesplezier.

Ps-1. Al bladerend door de onderwerpen zie ik nu [1-8-2013] dat het een rommeltje is geworden met de lettertypes en grootte van letters. Hoe dat komt weet ik niet. Wel weet ik dat ik ze zo niet gepost heb. Nu [26-2-2021] is het nog steeds niet veel beter. Het is jammer, dat ik niet meer grip heb op de lay-out van de stukjes. Maar goed, ik heb me helaas te houden aan de beperkte mogelijkheden. Het zij het zo, maar een rommeltje blijft het.

Ps-2. De bovenstaande foto is door mij genomen in een goddelijk rustige omgeving in de buurt van Säffle [Midden Zweden] in juni 2012.

zaterdag 25 maart 2023

Autospiegels

Geschreven: Opperdoes 7 mei 2009 en Grootebroek 24 maart 2023

De spiegels in de auto zijn essentiële onderdelen van een auto, want het verruimt je blikveld enorm. Sterker nog, ze kunnen van levensbelang zijn, want zeg nou zelf, spiegelen is een van de eerste dingen die je leerde tijdens de rijopleiding. Toch ben ik veel momenten tegengekomen, waarbij die spiegels gebruikt werden op een manier waarvoor de ontwerpers ze niet bepaald bedoeld hadden. Omdat ik meestal een fototoestel in de auto heb liggen kon ik verschillende ogenblikken vastleggen. Maar terug naar de spiegels; erin kijken is natuurlijk de hoofdzaak. Maar wat je ziet heeft niet altijd met autorijden te maken. De beelden kunnen het fotograferen waard zijn, dat is zeker.



Tijdens het nemen van de eerste foto reed ik heel langzaam, het was rustig op de Broerdijk en kon ik met de gewenste snelheid met de stoomtram meetuffen. Toch is het als het kan handiger om even te stoppen, want je bent beslist niet gefocust op het verkeer. Het plekje in Andijk is één van mijn favorieten. Toch stond ik niet altijd stil, getuige de foto's van de A7, want ja als er sneeuw ligt sla ik helemaal op tilt.


In de dierenwereld zijn de spiegels ook geliefd. Als je een patatje zit te nuttigen op een parkeerplaats van McDonalds zijn de vogels niet ver weg. Zo`n spiegel is voor hen dan een goede uitkijkpost om te kijken of er toevallig iets uit het raam gegooid wordt. Slim natuurlijk, want zo hebben ze een snelle uitgangspositie om aan te vallen. Ook is het best grappig om die beesten zowat het eten uit je mond te zien kijken. Minder leuk zijn de meeuwen. Die zijn ronduit aggressief. Als je dan iets uit het raam gooit ontketen je als het ware een explosie van vogels. Dat is behalve grappig ook heel handig, want het scheelt de jongste bediende van McDonalds een heleboel opruimen. Nadeel van al dat voeren is wel dat de vogels altijd op je zitten te loeren en je daarom de ramen tijdens het eten dicht moet houden. Mocht je dat niet doen, dan kan je via het open raam een aanval op je patatje verwachten.


Toch hebben de spiegels ook nadelen. Ze steken erg uit en de auto wordt een stuk breder. Slimme auto-ontwerpers bedachten de inklapbare spiegels. Dat lost de meeste problemen wel op bij het parkeren, maar als je rijdt is dat geen optie. Toch voorkomt het schade, want soms rijdt een tegenligger je spiegel wel eens "plat"; iets wat ik op de "single track" wegen in Schotland en Ierland een paar keer ervaren heb. Dat kan allemaal niet zoveel kwaad. Erger wordt het als ze je complete spiegel kapot rijden. Gelukkig kwam het zover niet vorig jaar in Schotland, maar de nurkse Schot die mijn spiegel uit de houder reed en versplinterde was "not amused". Hij raapte de spiegel op en klikte hem zonder één keer zijn mond open te doen weer in de houder. Hij had hier duidelijk ervaring mee, terwijl ik niet eens wist dat het " kliksystheem" bestond. Hoewel de spiegel toen weer in de houder zat, was hij wel kapot. Ik kon tussen de barsten door wel wat zien, maar optimaal was het zeker niet. Het was even schrikken en vervelender, vier dagen met zo'n gerimpelde rechterspiegel rijden was ook niet echt handig als je aan de linker kant van de weg moet rijden. Gelukkig konden ze in Inverness de juiste spiegel traceren en een nieuwe voor mij bestellen. Wat die nurkse Schot in één keer deed lukte mij voor geen meter en ik kreeg de nieuwe spiegel niet in de houder. Na vijf dagen wist Maurice dat klusje voor mij gelukkig vrij snel te klaren.

Dat waren mijn spiegelfoto`s tot nu toe. Hopelijk komen er nog veel bij, die wat mij betreft alleen maar komisch zullen zijn. Rest me dus voor nu te schrijven: To be continued........

Grootebroek, 24 maart 2023

Oei, bovenstaand verhaaltje is al van bijna 14 jaar geleden. Intussen heb ik op autorijgebied zeker niet stilgezeten en ook heb ik 2020 nog een stukje, genaamd "Auto vs dieren" geschreven. Dit ging niet alleen over spiegels, maar was meer algemeen over het samentreffen van auto en dier, waarbij de laatste het helaas bijna altijd moet afleggen. Verder haal ik in dat stukje, nog één klimgraag dier aan, die op weg was naar de spiegel. Helaas kwam de dappere slak niet verder dan de ruitenwisser. https://avalon045-avalon.blogspot.com/2020/02/auto-versus-dieren.html

Nu terug naar de autozijspiegels. Hier nog twee figuren, dat ding, blijkbaar "the place to be" vonden.

De eerste was een brutale manntjesputter uit Lemmer. Evenals zijn/haar rasgenoten in Hoorn, ziet hij/zij het als de ultieme plek, om een patatje te verschalken. Of het nou in Hoorn is of in Lemmer. Het scenario is hetzelfde en het "restaurant" trouwens ook. Ik zat heerlijk te lezen op de parkeerplaats onder het genot van een patatje, maar had duidelijk vergeten het raam dicht te doen. Dom natuurlijk, vooral ook omdat ik beter wist. Ineens voelde ik een grote windvlaag en er viel een schaduw over mij heen.

En voor wat er verder gebeurde citeer ik fb:

"Die was op mijn patatje uit. Ik schrok me rot. Mijn raam stond open en hij was bijna binnen. Ik verkocht hem een mep en deed snel het raam dicht Even later was hij terug. Blijkbaar niet onder de indruk van mijn geweld".

Het tweede dier was er eentje die je niet snel zou verwachten op de spiegel. Ik was net weggereden en bijna onze straat uit, toen ik me ineens bedacht, dat ik niet precies wist hoe ik moest rijden. Ik zette de auto dus nog even stil in een parkeervak en niet echt happy om op dat kleine scherm van de telefoon, iets op Google Maps uit te zoeken, was ik met volle aandacht bezig. Tot slot kijk ik op en weet in eerste instantie niet goed, wat ik voor me zie. Huh?, ik schiet in de lacht en denk "Hoe komt zo`n beest erbij, om hier even te pauzeren?". Blijkbaar vond hij [ik ga er maar even vanuit dat het een mannetje is] het allemaal best, want als een volleerd fotomodel bleef rustig poseren, toen ik in alle rust wat foto`s nam. Op fb zette ik mijn volgende gedachte erbij: "Ja, een beetje lastig als je net weg wil rijden".