Vanaf 2005 schrijf ik korte stukjes in dit digitale dagboek. Dat kunnen er drie per week zijn, maar soms ook, schrijf ik maanden niet. Waarover ik schrijf, dat kan vanalles zijn. Heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Op de foto hierboven sta ik, in de zomer van 1987 in de tuin van één van de grote herenhuizen in het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen. Daar stond een grote "spiegelbol", waarmee ik mezelf op de gevoelige plaat zette. Een selfie dus van ruim 35 jaar oud en ook van ver voordat dat het woord "selfie" werd uitgevonden. Erg scherp is de foto helaas niet, maar ja, wat kan verwachten van zo`n oude foto, die al heel wat heeft meegemaakt vanaf een opname op een 35 mm fotorolletje tot een computerbestandje in het digitale tijdperk. Toch vind ik hem nog steeds de moeite waard om hem eens in het zonnetje te zetten.

donderdag 25 februari 2021

Persco

 Donderdag 25 februari 2021

Potverdikke, ligt de stroom er alweer uit. Dat is de tweede keer in een korte tijd. Dat is vervelend, niet, omdat ik niet zonder kan, maar de onzekerheid hoe lang het gaat duren en de dreigende kou, vanwege een niet werkende verwarming, maakt, dat ik me daar, op zijn zachts gezegd, een beetje ongerust over maak. Het is nu een klein halfuurtje aan de gang en hopelijk is het gauw over. En dan ineens, terwijl ik dit stukje zit te tikken, zie ik "Plugged in" op mijn scherm verschijnen. Dat is grappig en gelukkig maar, want mijn accu stond nog op één streepje en het zou dus niet lang meer duren, voordat het beeld op zwart zou gaan.

Een beetje laat, wil ik nog even een foto kwijt. Hij circuleerde al vanaf 17 november 2020 op facebook, maar nu ik mijn werkmap "stukjes" aan het opruimen ben, zie ik dat hij nog steeds zijn beurt afwacht, om hier verwerkt te worden. Ik vind het nog steeds één van de leukste foto`s, die ik, "corona-gerelateerd" tegenkwam. Bakkerij van Breemen, bij wie dit prachtige werkstukje in de etalage stond, ontdekte ik, na een korte zoektocht op Google, is gevestigd op de Laarderweg in Bussum. Oei, dat is een straatnaam, die bij mij, een vat van herinneringen open trekt. Ik ken die buurt goed, want mijn vader woonde er vlakbij en ik denk dat ik daar dan ook, heel vaak, ben langs gekomen.