Vanaf 2005 schrijf ik korte stukjes in dit digitale dagboek. Dat kunnen er drie per week zijn, maar soms ook, schrijf ik maanden niet. Waarover ik schrijf, dat kan vanalles zijn. Heel persoonlijke dingen, wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, herinneringen uit mijn jeugd en de tijd dat we met onze kinderen als gezinnetje samenwoonden, vakantie- of dagtripverhaaltjes, maar ook gekke, droevige of gewoon dagelijkse dingen die ik om mij heen registreer en waarover ik het leuk vind iets te schrijven. Op de foto hierboven sta ik, in de zomer van 1987 in de tuin van één van de grote herenhuizen in het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen. Daar stond een grote "spiegelbol", waarmee ik mezelf op de gevoelige plaat zette. Een selfie dus van ruim 35 jaar oud en ook van ver voordat dat het woord "selfie" werd uitgevonden. Erg scherp is de foto helaas niet, maar ja, wat kan verwachten van zo`n oude foto, die al heel wat heeft meegemaakt vanaf een opname op een 35 mm fotorolletje tot een computerbestandje in het digitale tijdperk. Toch vind ik hem nog steeds de moeite waard om hem eens in het zonnetje te zetten.

vrijdag 15 juli 2011

Februari

Februari vind ik de vervelendste maand van het jaar hoor. Je kan niet eens lekker buiten zijn en het weer is om op te schieten. Zou de zon dan nog eens schijnen dan werd ik misschien wel iets minder chagerijnig maar nu is het balen. Mijn trommelvliezen trekken weer eens helemaal naar binnen en het voelt allemaal echt niet lekker.

Ik heb mijn borduurwerk weer tevoorschijn gehaald maar dat ging ook niet goed, want ik kwam er na uren achter dat ik een regeltje te hoog bezig was geweest, dus moest alles er weer uit. Dat schoot dus ook niet op. Weggaan is ook geen optie want ik zou niet weten waar naar toe. Dus heb ik de computer maar weer aangezet. Dat ging wat beter want ik heb op dat ding een vervroegde voorjaarsschoonmaak uitgevoerd. Ik heb mijn grote externe harde schijf maar eens even flink opgeruimd. Alle films die er nog op stonden op DVD gezet en ik hoop dat ik ze goed heb gecontroleerd of ze wel goed ingebrand zijn, want ik heb ze allemaal van de schijf afgegooid en hem teruggebracht van 120 Gb naar 24 Gb. Kan je nagaan wat een troep erop stond. Het roze ronde cirkeltje heeft nu nog maar een klein blauw taartpuntje en dat geeft een goed gevoel. En nu maar hopen dat ik er niet teveel heb afgegooid, maar ach ik was het allemaal zo zat. Dat heb je zo af en toe wel eens. Ik denk dat ik nu mezelf maar eens een enorme trap onder mijn achterste ga geven want dat heb ik echt nodig. Ik heb geloof ik nog zo`n vijftig films liggen die ik nog moet kijken en dan ga ik me afvragen waarom ik dat niet doe. Idioot gewoon, maar dat gebeurt allemaal omdat het februari is.

    

Vorig jaar had ik er helemaal geen last van, want toen had ik het veel te druk. Toen heb ik de hele winter op zolder gezeten om onze dia`s in te scannen en te digitaliseren. Dat was eigenlijk ook geen optie, want ik zag nauwelijks dat het dag werd en voor ik het wist was het weer avond. Maar een voordeel had het wel. Februari was om voordat ik er erg in had. Nou ja het wordt nog even afzien maar dan is het weer Maart en aan het eind van die maand, hoera de lente. Goh ik begin toch wel erg oud te worden als ik daar naar ga verlangen, maar echt ik kan bijna niet wachten. Dan komen de sneeuwklokjes en crocusjes weer de grond uit en kan ik weer eens een leuke fotosessie gaan maken ergens in het land. En hopelijk zie ik de zon dan ook weer eens schijnen.

Geschreven: Opperdoes, 6 februari 2006
Dagtekening 6 februari 2006